راه دوم: تشکيل مجالس معارف و وعظ

در روزگار ما که نزديک به هزاران ماهواره عليه خدا و قرآن و پيغمبر مي‌جنگند، بايد براي اين مجالس هزينه كرد. از تشکيل و حضور اين مجالس، بخل نکنيد. اگر اين مجالس در کشور نبود، اغلب جوانان بدتر از جوانان امريکا و اروپا، بي‌دين مي‌شدند. ملت ايران قدردان اين گونه مجالس نيست و هنوز عمق تأثير مجالس را نمي‌داند. اين مجالس سپر بسيار سختي در مقابل هجوم دشمن است. تشكيل مجالس عمومي براي بالا رفتن معرفت و آگاهي و دانايي است.

اميرالمؤمنين (ع) مي‌فرمايد:

معرفت، نصف ارزش شماست. يعني بعد از اين‌که عالم و آگاه شديد، نصف ارزش را پيدا کرده‌ايد. اما نيم ديگر، ادب است. ادب يعني مؤدب شدن به آدابي که پروردگار عالم به وسيلۀ قرآن و نبوت پيغمبر و امامت ائمۀ اطهار مطرح كرده است.

از خــدا جوييــم توفيـق ادب بي‌ادب محروم ماند از فيض رب

بي‌ادب تنها نه خود را داشت بد    بلکه آتـش بـر همه آفــاق زد

بي‌ادب يعني آن که اهل خدا نيست و هوس باز است. آن که بي‌قيد و شرط شهوت‌ران است. کسی که بي‌حساب پول مي‌خواهد. آن که اهل تجاوز به حقوق ديگران است.