انسان ناقص

در كتاب المنهج القوى نقل شده است كه رسول خدا  صلى الله عليه و آله فرمود:

 «الناقص ملعون»

 يعنى كسى كه عمر بر او بگذرد و عقل او به همان صورت بچّه گى بماند، فطرت، روح، نفس و اخلاق او بچّه گانه بماند، يعنى لج باز، متعصب و بهانه گير باشد، قطعا اين انسان، ملعون است. پيامبر  صلى الله عليه و آله به كسى كه از مادر متولد شده است و يك دست 

ندارد، ناقص نمى گويد.

كسى كه اين گونه است، بنابر آيات و روايات، خداوند چنان جبرانى در آخرت براى او بكند كه آرزو كند اى كاش من اصلاً اعضا و جوارح نداشتم.

اين شخص، مقرّب به عنايت خداوند است ؛ اما «الناقص ملعون» يعنى كسى كه در صدد رشد عقل برنيايد، در صدد تقويت روح و تزكيه نفس برنيايد. هشتاد سال دارد ، اما بچه پنج ساله است. با زن و فرزند، نوه، داماد و عروس لج بازى مى كند. از كوره در مى رود، غضبناك مى شود و تهمت مى زند. اين بچّه است و هنوز جاهل است. اين انسان را پيامبر ملعون مى داند.

كارى كه يوسف كرد، فرار از لعنت خدا بود. به همين علت، پيامبر  صلى الله عليه و آله مى فرمايد : «الكريم بن الكريم...». او همه شاخه هاى شجره انسانيت را در وجود خود آبيارى كرده و به چنين مقامى رسيده بود.