«عن ابى عبدالله قال: ثلاثة لا يكلمهم الله تعالى و لا يزكيهم و لهم عذاب اليم منهم المرءة توطى «على» فراش زوجها:» خداوند با سه طايفه سخن نمى گويد و آنان را از آلودگى پاك نمى كند و عذاب اليم براى آنان است از اين سه طائفه زنى است كه مردى اجنبى را در بستر همسرش به خود راه دهد و مرتكب زنا گردد.
«عن ابى عبدالله قال: اميرالمؤمنين (ع): الا اخبركم باكبر الزنا؟ قال: هى امرءة توطى ء فراش زوجها فتاتى بولد من غيره فيلزمه زوجها فتلك التى لا يكلمها الله و لا ينظر اليها يوم القيامة و لا يزكيها و لها عذاب اليم.»
امام صادق (ع) از اميرمؤمنان روايت مى كند كه آن حضرت فرمود: آيا شما را به بزرگ ترين زنا آگاه نكنم؟
بعد فرمود: آن عمل زنى است كه مرد اجنبى را به بستر شوهر خويش راه دهد و از آن اجنبى فرزندى بياورد و او را به شوهر خود نسبت دهد، پس خدا با آن زن سخن نمى گويد و روز قيامت بر وى نظر رحمت نمى اندازد و او را از گناهش پاك نكند و براى او عذاب دردناك باشد.
«قال ابوعبدالله: من اكل من مال اخيه ظلماً و لم يرده عليه اكل جذوة من النار يوم القيامة:»
حضرت صادق (ع) فرمود: هر كس پاره اى از مال بردار دينى [يا انسانى خود را] به ستم بخورد و آن را به او بازنگرداند در روز قيامت پاره اى از آتش خواهد خورد.
عن ابى جعفر (ع) قال: ان فى جهنم لجبلًا يقال له الصعدى و ان فى الصعدى لوادياً يقال له سقر و ان فى سقر لجبا يقال له هبهب كلما كشف غطاء ذلك الجب ضج اهل النار من حره و ذلك منازل الجبارين: «2» حضرت باقر فرمود: به يقين در دوزخ كوهى است كه آن را صعدى گويند و در آن كوه درّه اى است كه آن را سقر ناميده اند، و در آن سقر چاهى است كه آن را هبهب خوانند، هر بار كه پرده از روى آن چاه برگيرند از شدت حرارتش اهل دوزخ فرياد كنند و آن چاه جايگاه بيدادگران و جباران است.
«عن ابى ولاد الحناط قال: سمعت ابا عبدالله (ع) يقول: من قتل نفسه متعمداً فهو فى نار جهنم خالداً فيها:»
ابى ولاد حناط مى گويد از حضرت صادق (ع) شنيدم مى فرمود: هر كس خودكشى كند و عمداً به دست خود به عمرش خاتمه دهد در آتش دوزخ جاويدان خواهد بود.
«عن ابى عبدالله انّه سئل عمن قتل نفساً متعمداً قال: جزاءه النار:»
از حضرت صادق سئوال شد: درباره ى كسى كه كسى را از روى عمد به قتل برساند فرمود: پاداشش آتش است.
منبع : پایگاه عرفان