همنشين خوب

يك كسى آمد خدمت پيغمبر، بحثى داشت در رابطه با ارتباط و رفاقت! كه با چه كسى رفاقت كنيم؟ رسول خدا  صلى الله عليه و آله فرمود: از حضرت عيسى  عليه السلام سؤال كردند:

 «يَا رُوحَ اللَّهِ مَنْ نُجَالِسُ؟»

 با چه كسى بنشينيم؟ ايشان فرمودند: با كسى كه اين سه خصوصيت را داشته باشد، با او حتماً رفت و آمد و نشست و برخاست كنيد:

 «يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤيَتُهُ»

 به محض اينكه چشمتان به قيافه اش افتاد، خدا به ياد شما بيايد!

 «وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ»

  وقتى ده دقيقه، يك ربع، نيم ساعت، پنج دقيقه پيش او نشستيد و بلند شديد، به علمتان اضافه بشود، حرف زدن او، گفتن او، به علم شما اضافه كند!

«وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الآْخِرَةِ عَمَلُهُ»[5]

 كردار او، رفتار او و عمل او، رغبت و ميل شما را به آخرت زياد كند.

اين سه خصوصيت در خود پروردگار است. گفتار حق به علم آدم اضافه مى كند، گفتار حق آدم را به آخرت رغبت مى دهد، آثار حق انسان را در باطنش به تماشاى جلال و جمال مى نشاند!