كبر و خودپسندى‏

در رابطه با كبر و خودپسندى مطالب آموزنده اى در ضمن آيات سوره ى بقره نگاشته شد، در اين زمينه به يكى دو نكته اشاره مى كنم:

مختال اسم فاعل از باب افتعال و از ماده ى خيل است، و خيل و خيال صورت و حالت مخصوصى است، كه در ذهن يا در خارج شكل بگيرد، و مفهوم تكبر و تبختر و عجب و ظن و وهم و غير اينها از مصاديق اين معناست، و نهايتاً خيل هر صورتى است كه در نزد انسان متشكل شده و واقعيتى نداشته باشد، و خداوند بزرگ هرگز چيزى را كه واقعيت ندارد و حق نباشد دوست ندارد، زيرا آنچه ضد حق باشد باطل است، و از مصاديق باطل افتخار كردن است، و معناى فخر عبارت است از ادعا كردن فضيلتى كه ممتار و برجسته باشد در برابر ديگران، و اين فخرفروشى و خودستائى و احساس بزرگ منشى از صفات بسيار زشت است، و اين امور بى واقعيت نتيجه صفت اختيال است كه انسان را وادار مى كند خودش را با صورت و نقشه ى فكرى ممتاز و برجسته ببيند، و به دنبال آن دعوى برترى كند، اين دو صفت يعنى اختيال و افتخار در برابر بندگان حق مانع عبادت و بندگى، و عامل توقف دادن فرمان و اعبدوا الله در عرصه ى حيات است. «1» طبرسى عالم بزرگ شيعه و مفسر كم نظير قرآن مى گويد: اين آيه، فراز جامعى است كه بيان اركان اسلام را عهده دار است، آيه مردم را به ارزش هاى اخلاقى آگاه مى سازد، كسى كه در اين آيه آن چنان كه بايد تدبر كند، و آن طور كه شايسته است پند بگيرد، او را از كثيرى از مواعظ بليغان بى نياز مى كند، و وى را به بسيارى از علوم دانشمندان هدايت مى نمايد.