قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

راه هاى معراج انسان

 

بزرگى انسان در ترك گناه است، وقتى گناه را ترك كنى، بزرگ مى شوى. براى حركت به اين معراج إلى اللّه چهار برنامه پيشنهاد مى كنند:

برنامه اوّل: قول صواب، از وقتى كه دهان باز مى كنى تا زمانى كه اين دهان را به كفن مى پوشانند، خلاف حق از دهانت بيرون نيايد.

عيسى بن مريم عليه السلام مى گفت: اگر به پليدترين حيوان بيابان بربخوريم او را با زبان ادب مى رانيم، مهار كردن زبان يك پر حركت براى معراج انسان است.

رسول گرامى اسلام  صلى الله عليه و آله در روايتى مى فرمايد:

 «عَلَيْكَ بِطُولِ الصَّمْتِ فَإِنَّهُ مَطْرَدَةٌ لِلشَّيْطَانِ»

 اگر دهان از حرف ناحق و نابجا و كلام بى معنا بسته باشد، شيطان از تو فرار مى كند، وقتى محيط زندگى از شيطان خالى باشد، انسان مى تواند حركت كند و به مدارج عالى انسانيت عروج كند.

  «وَ عَوْنٌ لَكَ عَلَى أَمْرِ دِينِك»[8]

 مى خواهى كمك براى دينت داشته باشى، دهانت را از حرف بيجا ببند.


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه