بحار از كتاب خرائج روايت ميكند كه حضرت صادق (ع) فرمود: رسول خدا در برخى از سفرهايش با اصحاب ميرفتند، پس روى به آنان كرد و فرمود: از اين واديها براى شما كسى نمايان ميشود كه سه روز است ابليس به او دست نيافته، چون مقدارى راه پيمودند ناگاه عربى ظاهر شد كه بر شترى سوار بود در حالى كه پوستش بر استخوانش خشكيده بود، و چشمهايش به گودى حدقه فرو رفته، و لبهايش از خوردن گياه بيابان به سبزى ميل داشت، چون به قافله مدينه رسيد درباره رسول اكرم پرسيد تا خدمت آن حضرت شرفياب شود، چون پيامبر را به او نشان دادند به حضرت عرضه داشت، مرا به اسلام هدايت كن، حضرت به او فرمود: بگو:
«اشهد ان لا اله الا الله و ان محمداً رسول الله»
عرب شهادتين را به زبان جارى ساخت، حضرت به او فرمود كه بايد به لوازم اسلام يعنى نماز پنج وقت و روزه ماه رمضان ملزّم شوى عرضه داشت ملزّم به انجام اين اعمال ميشوم حضرت فرمودند: بايد حج بيت الله را به جاى آورى و زكات بپردازى و غسل كنى، عرب گفت همه را عمل ميكنم، چون قدرى از اين برخورد گذشت حضرت عرب را در ميان قافله خود نديد، توقف فرمود و كسى را براى تفحص از حال عرب فرستاد، جمعى براى به دست آوردن وضع عرب به عقب آمدند، ديدند دست شتر اعرابى به سوراخى فرو شده و شكسته و عرب از بالاى شتر به شدت به زمين آمده و گردنش آسيب سختى ديده و از دنيا رفته است! به حضرت خبر دادند، پيامبر به محلّ درگذشت عرب آمد و دستور داد خيمهاى برپا كنند، عرب را در ميان خيمه غسل دادند، حضرت پس از غسل او به دست مباركش بر بدن عرب كفن پوشانيد، آنان كه بيرون خيمه بودند از حضرت حركتى شديد شنيدند، چون از خيمه بيرون آمدند، ديدند عرق بر جبين مباركش نشسته، به اصحاب فرمودند: اين عرب از دنيا رفت در حالى كه گرسنه بود و ايمان آورد، و ايمانش به گناه ظلم آلوده نشد، حور العين از محصولات و ثمرات بهشت به او دادند و هر يك به من ميگفتند: يا رسول الله مرا به زوجيت او درآور. با توجه به ارزش چنين هجرتى است كه امام صادق* ميفرمايد:
از مصاديق آيه وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ، كسى است كه در سفر براى شناخت رهبر از دنيا برود.
منبع : پایگاه عرفان