اخلاق مؤمن‏

اگر دربارۀ آيات قرآن كريم، و دربارۀ روايات و اخباري كه از طريق شنيدن يا مطالعه به آن‌ها دست يافته‌ايم، دقت نماييم، نظام عالى اسلام از سه برنامه تشكيل شده است: يك برنامۀ آن دربارة عقيده، و به عبارت ديگر، دربارۀ پيوند، ارتباط و ريشه است، و برنامۀ ديگر آن، دربارة اخلاق مي‌باشد، و برنامۀ سوم آن، دربارة عمل فعاليت، كوشش، حركت و به ثمر رساندن سرمايه هايى است كه پروردگار بزرگ عالم در اصل خلقت به هر مرد و زنى عنايت فرموده است. در اين سه برنامه، خداى بزرگ انبيا ي خود را به عنوان كامل ترين و شاخص ترين افرادى كه تربيت حق را پذيرفتند و وجودشان منبع تمام كمالات، و سدي در برابر تمام مفاسد بود، در قرآن مجيد معرفى كرده است، در آية دويست و هشتاد و پنج سورۀ مباركۀ بقره، پروردگار بزرگ عالم به ايمان رهبر عاليقدر اسلام و به پيوند پيغمبرش و به عقيده‌اي كه آن حضرت از جانب خداوند براي آن مبعوث شده، اشاره دارد:

}آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا وَ إِلَيْكَ الْمَصيرُ{ [1]

و در آية چهارم سورة مباركۀ نون و قلم، به اخلاق رهبر عاليقدر اسلام صلى الله عليه وآله به عنوان «خلق عظيم» اشاره دارد:

}وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظيمٍ{ [2]

قرآن كريم در آيات متعددى هم از اعمال مثبت پيغمبراكرم صلى الله عليه وآله در تمام جبهه هاى زندگى و حيات ياد مى كند. براي همين به هنگام تعريف از يك مسلمان واقعى، بحث قرآن در اين سه محوري كه گفته شد، اين است كه مسلمان آن انسانى مي‌باشد كه از نظر عقيده و پيوند، موجودي صد در صد سالم و مثبت است.