در روایات اصیل اسلامی وادعیه مخصوصا نهج البلاغه وروایات خلقت عالم این نکته اشاره شده که امام علی علیه السلام با ارتباط بی نظیر با پروردگار از علم گسترده و بینهایت بهره مند بود و به حقایق باطن و ظاهر عالم هستی آگاهی داشتند.
با این مقدمه امام در باره ماهیت دنیا به مردم میفرماید: «دَارٌ بِالْبَلَاءِ مَحْفُوفَهٌ » دنیایی که شما در آن زندگی میکنید، خانهای پیچیده به سختیها، رنجها، بلاهاست.
حیات انسان از جنین تا کهنسالی، عجین از انواع بلاها و گرفتاری شده است. این مطلب روشن است که زندگی از اول تا پایان عمر بدون رنج ومصیبت وکمبود ومرض وگرفتاری ها امکان ندارد، مهم دراین زمینه این است که انسان با راهنمایهای پروردگار وانبیاء و ائمه طاهرین علیهم السلام دربرابر بلاها ومشکلات چگونه بتواند از خداوند بهترین امتیاز را بگیرد، یعنی بلاها را تبدیل به درجات الهی ومقامات معنوی کند.
منبع : پایگاه عرفان