سپس زندگی بشر را بنگرید. چگونه جنین را در رحم مادر آفرید که مادر نمیرد، به جنین که با دهان نمیتوانست بخورد از راه ناف به جفت بدن مادر تا تولد غذا داد. چگونه جنین مقداری که نیاز به غذا دارد را بمکد. چگونه جنین با چشم وگوش و دهان بسته، درطول نه ماه خفه نشد. چگونه پس از تولد همه چیز را دید نابینا نشد، آبهای در رحم درگوش او نرفت. معامله خدا با انسان زمانی که درجنین بود معامله رحمت بود، نشانی از غضب خدا در خلقت جنین دیده نمی شود. تا امروز پیامبران را که فرستاد و فرمود:« وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ »هم اکنون نیز درکتاب آسمانی ثبت کرد: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً »
منبع : پایگاه عرفان