حکم محبت آمیز روزه

یک عبادت هم همین روزه است. در آیه 183 سوره مبارکه بقره چقدر با محبت این حکم روزه را بیان کرده است.

ای مردم! اگر این دستورات پروردگار نبود والله ما در نبود آن‌ها از هر‌حیوانی که در زمین زندگی می‌کند قیمتمان کمتر و ارزشمان پایین‌تر بود. قیمت ما به همین عبادت‌هاست و با فطرت خودمان هم درک می‌کنیم. گمان نکنید آن‌هایی که امروز روزه نگرفته‌اند و می‌توانسته‌اند بگیرند در درون خودشان شادند، نه، هرگز شاد نیستند و این ناشادی در ایامی که به مرگ نزدیک می‌شوند از کوه دماوند بر گردنشان سنگین‌تر می‌شود و به هنگام مرگ هم به فرمایش قرآن مجید، با چه التماسی به پروردگار می‌گویند که ما را برگردان! «لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ» اما به آن‌ها توجهی نمی‌شود.

آیا انسان عاقل می‌تواند عنایت و محبت و رحمت و بهشت ابد خدا را با یک نهار مختصر که آخرش هم اوره خون و چربی و سکته قلبی است معامله کند؟ پس ببینید که این چه عنایتی است که در پرتو حکم روزه به انسان شده است!