تواضع زین العابدین(سلام الله علیها)

وجود مقدس امام زین‌العابدین(سلام الله علیها) در حال عبور به سمت خانه خود بودند. عده‌ای جزامی در مسیر آن حضرت، غذا می‌خوردند. گفتند: آقا ما می‌خواهیم غذا بخوریم شما هم بفرمایید میل کنید. فرمود: چقدر دوست دارم بیایم کنار شما بنشینم اما روزه‌ام. فردا نزدیک ظهر به غلامش فرمود: من تعدادی دوست دارم و آدرسشان این است. تو برو و آنها را برای ناهار به خانه بیاور. او همه این جزامی‌ها را به خانه امام(سلام الله علیها) آورد. امام با دست مبارکشان غذا به آنها غذا می‌دادند و گاهی لقمه در دهانشان می‌گذاشتند. غذایشان که تمام شد، باز هم برای روز گذشته عذرخواهی کردند که من دیروز روزه بودم تا آنان به دل نگیرند. بعد هم فرمود: به هر یک از آنها یک دست لباس بدهید و تا درب خانه هم بدرقه‌شان کرد. این بزرگی و آقایی و کرامت انسان است.

رَأْسُ الْعِلْمِ التَّوَاضُع .

شما سحرکه بیدار می‌‌شوید. امروز که روزه بودید، الآن که نشسته‌اید و احکام خدا را گوش می‌دهید و زمانی که به همدیگر که محبت می‌‌کنید عین تواضع است. امام زین‌العابدین(سلام الله علیها) می‌فرماید: بالاترین تواضع این است که وقتی تنها می‌شوی بین خود و خدا، به خاطرگذشته‌ات سرت پایین بیفتد و اشکت جاری شود.