آن حضرت بر تل خاكى نشست و فرمود: «يقتل في هذا الموضع شهداء الا شهداء.» در اين سرزمين برترين شهيدان سر بر بستر شهادت مى گذارند.
سرویس مذهبی افکارنیوز-در اين مورد «ميمون بن شيبان»- كه از علاقمندان «عثمان» بود- آورده است كه: در سفرى، ما به همراه على عليه السّلام بوديم كه به سرزمين كربلا رسيديم. هنگامى كه به آنجا رسيديم، آن حضرت بر تل خاكى نشست و فرمود: «يقتل في هذا الموضع شهداء الا شهداء.»
در اين سرزمين برترين شهيدان سر بر بستر شهادت مى گذارند.
در همان نقطه اى كه آن حضرت با بيان اين جمله از آينده خبر داد، استخوان حيوانى افتاده بود؛ من به غلام خويش گفتم: اين استخوان را برگير و در آنجايى كه امير مؤمنان نشسته است، پس از برخاستن او به عنوان نشانه نصب كن.
او چنين كرد و ما از آنجا گذشتيم و رفتيم، روزگارى از آن جريان گذشته بود كه سالار شايستگان در پهن دشت نينوا به شهادت رسيد و من به همراه غلام خويش به آنجا رفتم و با شگفتى بسيار ديدم آرى پيكر مقدس حسين عليه السّلام در همان نقطه اى كه آن روز امير مؤمنان پيشگويى فرمود و ما علامت گذاشتيم بر خاك افتاده و پيكرهاى به خون خفته يارانش بر گرد آن حضرت بر روى خاك شهادتگاه پراكنده اند.
«ابو عباس حميرى» آورده است كه: مردى از «عبد القيس» كه برادرش در اردوگاه حسين عليه السّلام بود و به افتخار شهادت نايل آمد، چنين مى گفت:
يا فرو قومى فاندبى خير البرية في القبور و ابكى الشهيد بعبرة من فيض دمع ذى درور
هان اى «فرو»! برخيز و بر بهترين هاى روزگاران ناله سر ده، و بر پيشواى آزادگى از ديدگان براى هميشه سيلاب اشك روان ساز. بر حسين عزيز از پرده دل ناله و شيون سر ده، چرا كه حراميان خون پيشواى معصوم امت را در ماه حرام بر زمين ريختند.
پی نوشت:در سوگ امير آزادى ( ترجمه مثير الأحزان )، ص۲۷۹ .
منبع : افکار نیوز