حضرت استاد انصاریان در چهارمین جلسه سخنرانی خود در حسینیه هدایت تهران به بیان سفره های عظیم الهی برای موجودات عالم بالأخص انسان پرداختند و به بیان تفسیر روایی سوره مبارکه تین و الرحمن اشاره نمودند و در فضایل گریه بر مصائب امام حسین(ع) به ایراد سخن پرداختند.
ایشان فرمودند: خداوند دو نوع سفره برای موجودات جهان پهن کرده است. برای سایر موجودات یک سفره پهن کرده است و فقط برای انسان دو سفره پهن شده است. در دریای خلقت، تنها موجودی که درّ و گوهر آفریده شده، انسان است.
قرآن در سوره مؤمنون حرف آخر را در ابتدا بیان کرده است. به ظاهر میبایست این حرف در پایان امر انسان بیان میشد، اما خداوند این فرمایش گرانبها را در ابتدا بیان فرموده است. در مقدمه به بحث مراحل آفرینش از نطفه تا پایان آن می پردازد و بعد از دمیده شدن روح و هماهنگی و ارتباط آن با سایر اعضاء و جوارح سخن میگوید: ﴿ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَاماً فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقاً آخَرَ﴾ و بعد هم می فرماید: ﴿فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ﴾و بعد هم اشاره ای به نظم در خلقت دارد. این روح خزانه تمام اسرار الهی است که در بدن نهاده شده است و بدون آن ما جسم بی ارزشی است.
این مفسر قرآن به دستور خداوند در قرآن در رابطه با سؤال مردم از روح اشاره نمودند و جوابی که خداوند به پیامبر(ص) آموخت را تشریح نمودند و بعد فرمودند: ما سفرهای متعددی را از مبدأ تا انتها داریم و همة اینها حساب شده است و اینکه دستور داده اند همیشه به یاد خدا باشید، برای این است که روح خراب نشود و به کمال برسد. خیلی از افراد ظلوم و جهول به ائمه اطهار: آزار رساندند و قلب آنها را جریحه دار نمودند که ایشان به بیان نمونه های از این افراد پرداختند.
استاد انصاریان ادامه دادند: طبق بیان عرفای شیعه، بعضی افراد باید از عباداتشان هم توبه کنند تا به کمال برسند، زیرا این عبادات آن ارزش واقعی را نداشته است.
یک نسبت انسان با خاک است اما طرف دیگر «نفخت فیه من روحی» است که فقط انسان دارای آن میباشد. باید در این آیه زیبای سوره تین تدبر کرد: ﴿لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ﴾؛ باطن و ظاهر شما را به آراسته ترین شکل ممکن آفریدم. باید صیادی بیاید و در این دریای خلقت تور بیانداز و آن را بگیرد و شکل زیبا بدهد.
ایشان به آرایش بهشت، توسط پروردگار اشاره نمودند و فرمودند: خداوند به بهشت فرمود من تو را با دو صورت آرایش دادم و در حال حاضر این آرایش نهفته است و در آینده خود را نشان می دهد. آرایش تو دو چهره امام حسن و امام حسین: هستند.
امام رضا(ع) در رابطه با آیات سوره الرحمن که در قرآن بیان شده است، فرمودند: غیر از ما اهل بیت: کسی نمی تواند قرآن را بفهمد. این تعلیم قرآن که در سوره الرحمن بیان شده است، مقصود پیامبر اسلام(ص) است و مقصود از آیه «خَلَقَ الْإِنْسَانَ» این است که پیامبر(ص) ، حضرت علی(ع) را ساخت و این گونه به مسئولیت نبوتش عمل کرد و تکمیل این ساختن، وجود نازنین حضرت زهرا3 بود و بعد از مدت کمی این دو بزرگوار امام حسن و امام حسین: را ساختند که مصداق آیه ﴿مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ﴾ میباشد.
استاد معظم در خاتمه فرمودند: ما باید متوجه شویم که وجود خودمان را در تور چه کسی بیاندازیم و با تلاطم فساد و غرب و ماهواره‌ها خودمان را از داخل این تور بیرون نیاندازیم. باید باور کنیم که به جزء از در خانه اهل بیت: جای دیگری نداریم. هیچ عمل مستحبی در این عالم با ارزش تر از گریه بر امام حسین(ع) نیست.
مهر تو را به عالم امکان نمی دهم این گنج پربهاست من ارزان نمی دهم
امام حسین(ع) هم برای بهره بردن از ثواب گریه بر خودش، بارها مشاهده شد که گریه کردند تا از این ثواب بهره ببرند. شیخ طوسی گریبان چاک کردن در مصائب را عمل ناپسندی میداند و فقط به نقل از امام صادق(ع) این کار را در مصیبت امام حسین(ع) جایز میداند و این سیره زنان عالمه خاندان عصمت و طهارت(ع) است.
منبع : پایگاه عرفان