درحقیقت پروردگار فرموده که خود من هم منتظر آنها هستم و راهشان که تمام شود و به منزل قرب و لقا و وصال که برسند ساقی آن مجلس خودم هستم و خودم در کام جان آنان شراب طهور می‌ریزم.
|
|
||
|
|
در صراط مستقیم، رأی، رأی خداست نه رأی من، و هوا، هوای خداست نه هوای من، و پیداست که اگر کسی سالک صراط مستقیم باشد کار سختی در پیش دارد.
برخی از شما مؤمنان را خدا چند سال دیگر، و بعضی را در مدتی کمتر، خود خدا می‌خواهد با آن شراب طهور پذیرایی کند، این بهتر است یا این که از دست این و آن زهر در کامتان ریخته شود؟
عرفـاتِ عشق‌بـازان سـر کـوی یار بـاشد به طواف کعبه زین در نروم که عار باشد
آدم عاقل مگر زهر می‌خورد؟ آن هم از دست‌هایی که شاید در عمرشان یک دفعه هم وضو نگرفته‌اند. آیا شما می‌خواهید از این دست‌ها که در تمام عمر در خانه خدا بلند نشده است تغذیه کنید؟ از این تغذیه به کجا می‌توانید برسید؟ بعضی دست‌ها هم تا حالا یک مرتبه قرآن کریم را برنداشته است، آیا اینها را می‌خواهید به گردن خودتان بیندازید؟ این دست‌ها که به گردن می‌افتد همان زنجیری است که خداوند در قرآن کریم در باره‌اش می‌فرماید:
)إِنَّا جَعَلْنا في أَعْناقِهِمْ أَغْلالاً فَهِيَ إِلَى الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُون (
آیا می‌خواهید چند سال دیگر باشید و مثلا چشم دختر نامحرمی در انتظار شما باشد و شما را برانداز کند بعد هم خسته شود و شما را رها کند و سراغ فرد دیگری برود؟ یا یک جوان می‌خواهد منتظر باشد تا کی فلان دختر هرزه به سراغش می‌آید؟
منبع : پایگاه عرفان