بلال حبشى‏

از سابقين در اسلام و در عظمت قدر و جلالت شأن فروزنده تر از ستارگان فروزان است.

امام صادق عليه السلام در حق او فرمود:

خدا رحمت كند بلال را كه به ما اهل بيت عشق مى ورزيد و او بنده صالح بود.

چون اذان از جانب حق نازل شد، پيامبر بزرگ صلى الله عليه و آله اعلامش را به آن جناب واگذار كرد و در طرد آنان كه نمى خواستند صداى او را بشنوند آيه شريفه [إِنَّ أَكْرَمَكُمْ ] در حق او نازل شد!

آن جناب پس از وفات رسول خدا صلى الله عليه و آله حاضر به اذان گفتن نشد؛ زيرا اذان گفتن خود را كمك به ستم ستمگران دوران مى دانست! تنها يك بار به درخواست دختر گرامى پيامبر اسلام اذان گفت و سپس به شام هجرت كرده و در آنجا درگذشت.

من قبر آن جناب را در باب صغير واقع در بيرون شهر شام زيارت كرده ام و از آن قبر با حقيقت تبرك جستم