در كتب شيعه و سنى آمده: «ابن عباس» كه درس قرآن و فهم مفاهيم كتاب الهى را در حد خودش از وجود مبارك اميرمؤمنان عليه السلام كه شاهد نبوت و دارنده همه كتاب بود فرا گرفته مى‌گويد: اميرمؤمنان عليه السلام به من فرمود:
«اگر معانى بلند و مفاهيم ملكوتى سوره حمد كه هفت آيه بيش نيست را براى شما بگويم و شما گفته‌هاى مرا بنويسيد، براى انتقال آن نوشته‌ها هفتاد شتر لازم است!!!».
در آثار اسلامى و معارف آسمانى آمده است كه: هر آيه قرآن داراى هفتاد معنا و هر معنايى داراى هفتاد مفهوم است كه براى هر آيه چهار هزار و نهصد معنا و ضرب اين عدد در همه آيات، منتهى به نوشتن كتابى به پهناى آفرينش مى‌گردد!
راستى اگر جن و انس تمام همت خود را براى كشف گوهرهاى اين دريا به كار گيرند، به عمر همه آنان خاتمه داده مى‌شود؛ ولى اين دريا همچنان پر از گوهرهاى كشف نشده باقى مى‌ماند.
رسول حق صلى الله عليه و آله درباره آن فرمود:
ظاهِرُهُ انِيْقٌ وَباطِنُهُ عَمِيْقٌ لَهُ نُجُومٌ وَعَلى نُجُومِهِ نُجُومٌ لاتُحْصى عَجائِبُهُ وَلا تُبْلى غَرائِبُهُ .
«ظاهرش جلوه و زيبايى دارد و باطنش ژرف عميق است، ستارگانى دارد و ستارگانش هم ستارگانى دارد، شگفتى‌هايش به شمار نيايد و عجائبش كهنه نگردد».
منبع : پایگاه عرفان