حيات حيوانى از نظر قرآن‏

انسانى كه بى‌فكر زندگى‌مى‌كند دچار حيات حيوانى مى‌شود؛ يعنى تمام همّت او بر دو محور قرار مى‌گيرد: شكم و شهوت. چون حياتى كه با چراغ فكر روشن نشده باشد، بسيار محدود است. قرآن اين نوع حيات را حيات حيوانى نام گذارده است. در آيه 12 از سوره مبارك محمّد، به زندگى كسانى اشاره شده است كه تنها به مسئله شكم اهميت داده و براى مسائل ديگر هيچ گونه حسابى باز نكرده‌اند:
«وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ». 

وكافران همواره سرگرم بهره‌گيرى از [كالا و لذتهاى زودگذر] دنيايند و مى‌خورند همان‌گونه كه چهارپايان مى‌خورند و جايگاهشان آتش است.