«گوستاولبون» فرانسوى مى‌گويد:
«تمام جهان بايد رهين منّت اسلام باشد؛ زيرا ملت اسلام خدمات ارزنده و شايان تقديرى به معارف دنيا نمودند. مراكز علمىِ اروپايى‌ها عبارت بود از جايى كه در آنجا پاپ‌ها و سردمداران كليساها به حالت نيمه وحشى زندگى كرده و به بى‌خطى و بى‌سوادى خود افتخار مى‌كردند. مدار علوم ما فقط مسلمانان بودند».
و خلاصه در كتاب پربهاى «تمدن اسلام و عرب» مى‌نويسد:
«از نظر خصايص اخلاقى نيز همين اندازه بس كه آنها اروپا را تربيت كرده به شاهراه تمدن و ترقى راهنمايى نمودند. حالت بربريّت اروپاييان تا مدت طولانى، در واقع بيش از اينها بود كه خود بتوانند آن را حس كنند. البته در قرن يازدهم و بيشتر در قرن دوازدهم احساسات مختصرى در مردم پيدا شده؛ ولى از همان وقت فقط چند نفر از اشخاص حساس و روشن‌فكر، ضرورت اين را حس كردند كه بايد كفن جهالت را دريد و بدون فاصله به طرف مسلمين كه از هر جهت برتر و استادترند متوجه شد و به آنها مراجعه نمود».
منبع : پایگاه عرفان