مطابق آيه 70 از سوره مباركه اسراء:
«وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِيلًا».
به يقين، فرزندان آدم را كرامت داديم و آنان را در خشكى و دريا بر مركب‌هايى كه در اختيارشان گذاشتيم سوار كرديم و به آنان از نعمت‌هاى پاكيزه روزى بخشيديم، وآنان را بر بسيارى از آفريده‌هاى خود برترى كامل داديم.
و طبق آيه 72 از سوره مباركه احزاب و آيه 4 از سوره تين:
«إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولًا».
يقيناً، ما امانت را كه تكاليف شرعيه سعادت‌بخش است بر آسمان‌ها و زمين و كوه‌ها عرضه كرديم و آن‌ها از به عهده گرفتنش به سبب اينكه استعدادش را نداشتند امتناع ورزيدند و از آن ترسيدند، و انسان آن را پذيرفت. بى‌ترديد او به علت ادا نكردن امانت بسيار ستمكار، و نسبت به سرانجام خيانت در امانت بسيار نادان است.
«لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ».
ما انسان را در نيكوترين نظم و اعتدال و ارزش آفريديم.
و طبق اين روايت و اين حديث قدسى:
«الانسان بنيان الله ملعون من هدم بنيانه».
«الانسان سرى و انا سره».
وجود انسان در درخت عالم هستى با ارزش‌ترين و پر قيمت‌ترين شاخه‌هاست، زيرا بر اين شاخه ميوه‌اى قرار دارد كه در عالم ظاهر و باطن، در عالم ملك و ملكوت، و در عالم غيب و شهود با ارزش‌تر از آن چيزى وجود ندارد و آن عقل است.
عقل قدرتى الهى است كه انسان مى‌تواند آن را در همه امور به كار گيرد و با قرار گرفتن بر مركب انديشه و تفكر كه همواره ميل به صعود و رفعت دارد، به مقام قرب حق و جايگاه مقربين برسد.
منبع : پایگاه عرفان