حضرت استاد انصاریان در اولین شب مراسم دهه اول محرم در مسجد امیر تهران با اشاره به سختی ها و مصائب حضرت ابراهیم و تهمت هایی که به این پیامبر الهی نسبت می دادند، فرمودند: قرآن مجید دامن حضرت ابراهیم را از تهمت‌هایی که به آن حضرت می زدند پاک کرده و می فرماید: مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلاَ نَصْرَانِيًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(آل عمران،67) ، حضرت ابراهیم دارای دین مستقیم بود، وجود مبارک ابی عبدالله الحسین در این زمینه وارث حضرت ابراهیم بود، یعنی حنیف و مستقیم در دین بود و اگر کسی در دینش به حضرت سید الشهدا علیه السلام اقتدا بکند دارای دین مستقیم است، و از آثار دین مستقیم توحید، نبوت،عبادت و خدمت درست است.
این دانشمند فرزانه ضمن تبیین جایگاه پیامبر اسلام(ص) در قرآن کریم ادامه دادند: قرآن مجید به روشنی بیان می‌کند یکی از افرادی که با حضرت ابراهیم در ارزش‌هایش فاصله ندارد پیامبراکرم(ص) است و این مهم‌ترین تعریف خدا از پیغمبر است که پیغمبر را یک انسان تابع دین می‌داند، آن هم دین مستقیم، وَ هٰذَا اَلنَّبِيُّ وَ اَلَّذِينَ آمَنُوا﴿آل عمران،68)
ایشان با طرح این سوال که شایسته‌ترین و نزدیک‌ترین مردم به حضرت ابراهیم چه کسانی هستند بیان داشتند:
در منظومه تبعیت از حضرت ابراهیم، خورشید پر فروغ "حضرت سیدالشهدا(ع)" است که همه ایمان،توحید،عبادات و اخلاق را از طریق متابعت از خدای متعال به ارث برد و همه حقایق در وجود آن امام شهید متجلی شد.
استاد انصاریان در پایان با بررسی جایگاه اخلاقی به ویژه تبعیت بی چون و چرای اصحاب سیدالشهدا(ع) از امام خود فرمودند: عده‌ای از یاران با حضرت ابی عبدالله الحسین(ع) از مدینه به مکه و از آنجا نیز به کربلا آمدند، تعدادی در مکه به حضرت پیوستند عده ای نیز در راه به حضرت ملحق شدند و افرادی از بصره نزدیک ایران حرکت کردندو به ابی عبدالله پیوستند که یکی از آنها عصر عاشورا رسید و شهید شد.
در احوالات این هفتاد و دو نفر آمده است هیچ یک از آنها در طول مسیر و وزمانی که به امام رسیدند نگفتند این سفر برای چیست؟ و شب عاشورا نیز نگفتند ما هفتاد و دو نفرهستیم اینها سی هزار نفر و چرا باید این عده بسیار قلیل با این عده کثیر بجنگند و این یاران با وفا اصلا چون و چرا نکردند و این مقام تسلیم است در برابر خدا، در برابر پیامبر و در برابر امام.
منبع : پایگاه عرفان