حضرت استاد انصاریان با تبیین مقام رضایت حضرت سیدالشهدا(ع)فرمودند: اعضا و جوارح امام حسین (ع) نور محض و تقوای امام تقوای دل بود و به همین دلیل از اثر گذاری غیر پروردگار مصون بودند و این باعث شد که عصر عاشورا زمانی که سر از بدن مبارک امام جدا می کردند در رضایت کامل از پروردگار بود و صورت خون آلود خود را بر روی خاک گذاشته و گفتند: الهی رضا بقضائک ... و باید دقت داشت که خیلی کار عظیمی است که فردی یک عمر در تلخ‌ترین جریانات از خدا دلگیر نشود، و نپرسد که چرا برای من باید این پیشامدها به وجود آید.
این داشمند معظم ادامه دادند: تمام تکالیف ارائه شده خداوند توسط امام حسین(ع) عملی شده است که از آن جمله می توان به تکالیف بدنی، مالی، اخلاقی، روحی، فکری، خانوادگی، اجتماعی، معاشرتی، دنیایی و آخرتی اشاره کرد. امام تمام تکالیف را ادا کردند و این باعث شد همه نیکی ها در وجود ایشان طلوع کند و امام هدایت برای بشریت بشوند در همه مقام ها به ویژه مقام رضای الهی.
استاد در ادامه با ذکر برخی ویژگی های نهفته انسان که می تواند او را ارتقا بخشد بیان داشتند: هرکسی به تناسب ظرفیتی که دارد می تواند به کمال برسد و در عالم معنویت کمال مخصوص به خودش را دارد و اگر کسی بگوید من به دستورات پروردگار کاری ندارم وعمل نمی‌کنم ولی خداوند را قبول دارم این نوع قبول داشتن ارزشی نداشته و قابل ارائه در بازار قیامت نیست چرا که در قرآن مجید این مسئله به عنوان یک اصل مطرح است و آمده است "ان الذین آمنوا عملوا الصالحات وَ اَلْمُؤْمِنُونَ وَ اَلْمُؤْمِنٰاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيٰاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ اَلْمُنْكَرِ وَ يُقِيمُونَ اَلصَّلاٰةَ وَ يُؤْتُونَ اَلزَّكٰاةَ وَ يُطِيعُونَ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ أُولٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اَللّٰهُ إِنَّ اَللّٰهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿التوبة، 71﴾ مردان و زنان با ايمان دوست و يار يكديگرند ؛ همواره به كارهاى شايسته فرمان مى‌دهند و از كارهاى زشت و ناپسند بازمى‌دارند ، و نماز را برپا مى‌كنند ، و زكات مى‌پردازند ، و از خدا و پيامبرش اطاعت مى‌نمايند ؛ يقيناً خدا آنان را مورد رحمت قرار مى‌دهد ؛ زيرا خدا تواناى شكست‌ناپذير و حكيم است. اینجاست که باید توجه داشت که مردان مومن دوستدار یکدیگرند و مومن به مومن کینه ندارد، ممکن است از او برنجد ولی دلش آلوده به دشمنی و به کینه نیست ، در رابطه با این مساله مهم است که پیغمبر اکرم(ص) می‌فرماید کسی را که شب را به صبح برساند در حالی که در دل او نسبت به مردم مومن کینه باشد این از رحمت پروردگار محروم است.
منبع : پایگاه عرفان