اگر چنين مرگى را طبق قرآن باور داريد و مىترسيد كه دچار آن شويد، بياييد كارى كنيم كه دچارش نشويم. مرگ در كنار ما است. حساب مالى خود را تسويه كنيد. اگر حرام در اموال شما هست، كنار بگذاريد و به صاحبانش برگردانيد. اگر در دين سست هستيد، خود را با ياد مرگ، از سستى درآوريد. اگر خانواده شما مسائل دينى را رعايت نمىكنند، به هر زبان، هنر و محبتى كه مىدانيد، آنها را به رعايت دين برگردانيد و از سست بودن درآوريد.
به كارهاى خود نظم بدهيد كه مرگ در كنار ما است. دور نيست. تمام وسايل تمدن امروزى مرگزا است: قطار، هواپيما، ماشين، برق، كارخانه و هر چيزى را كه به عنوان مظاهر تمدن مىبينيد، همه ابزار مرگ هستند. در قديم ابزار مرگ كم بود. مسافران با قاطر، اسب، شتر و الاغ جابجا مىشدند. اينها با هم تصادف نمىكردند كه سوار خود را بكشند.
چراغ، لامپ و برق در قديم نبود كه كسى را بگيرد و بكشد. بدن كسى را دستگاه كارخانه در خود نكشيد كه قطعه قطعه كند. قطار نبود كه از ريل بيرون برود و آتش بگيرد و مردم بميرند. هواپيما نبود كه موتورش آتش بگيرد و با تمام مسافران از بالا بيافتد و همه خاكستر شوند.
ما در دل ابزارى داريم زندگى مىكنيم كه در كمترين غفلت، براى ما ابزار مرگ مىشوند. چه مىدانيم كه تا لحظه ديگر، زير ماشين يا موتور برويم و از بين برويم يا نه؟ مرگ را باور كنيم.
اين دو نوع مردنى را كه از قرآن براى شما گفتم، باور كنيد. ما وقتى مرديم، همه چيز ما مىماند و هيچ چيزى را نمىتوانيم ببريم.
منبع : پایگاه عرفان