اين آيه از بدان حرفهاى صحبت مىكند كه در برزخ هستند و هنوز قيامت برپا نشده است و روزگار، روزگار دنيا و برزخ است.
پروردگار در برزخ چه مىفرمايد؟ مىفرمايد:
«وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ»
تمام وسايل و دستگيرهها از آنها بريده شده است. انسان در دنيا اگر سر درد مىگيرد، قرص، آمپول، شربت، دكتر، بيمارستان است و پول هست، خدا در قرآن مىفرمايد: وقتى بدان حرفهاى به عالم بعد منتقل شدند، هيچ وسيله و تكيه گاهى براى آنها وجود نخواهد داشت.
باز مردم مؤمن وسيلهاى دارند، به پروردگار عرض مىكنند: از ده آيه قرآن، به هشت آيهاش عمل كرديم. بالاخره جايى بوده كه دل پيغمبر صلى الله عليه و آله را خوش كرديم و شيعه بودن خود را نشان داديم. خيلى جاها مال حرام را نخورديم و يا در جاى خلوت قرار گرفتيم، اما از گناه فرار كرديم و به فقير و يتيمى كمك كرديم. همه اينها وسيله نجات هستند. ولى تمام وسايل از آنها قطع است. خودشان تنها هستند. چه وحشتناك است.
منبع : پایگاه عرفان