دومين ارزش احسان به والدين است: «و بالوالدين احسانا». يعنى انسان بايد با احسان كردن به ايشان زحمات پدر و مادر را راج بنهد، نه به صرف ديدار از آنان. برخى افراد مى‌پندارند اگر هفته‌اى يكبار به خانه پدر يا مادرشان سرى بزنند و چاى بخورند و بعد پى كارشان بروند حق ايشان را ادا كرده‌اند. اين درحالى است كه قرآن نمى‌گويد به زيارت پدر و مادر خود بشتابيد، مى‌گويد به پدر و مادر احسان و نيكى كنيد.
ممكن است فردى نيز بگويد پدر و مادرم به نيكى من نيازى ندارند و وضع مالى مناسبى دارند؟ پاسخ اين است كه خداوند در آيه شريفه نفرموده به پدر و مادر فقير احسان كنيد. لباس‌هاى ايشان را شستن، آنان را به سفرهاى زيارتى بردن و ... از نمونه‌هاى احسان به پدر و مادر است و در مقابل همين احسان است كه خداوند در سوره الرحمن مى‌فرمايد:
«هل جزاء الاحسان الا الاحسان».
آيا پاداش نيكى جز نيكى است؟
چگونه ممكن است تو به والدينت احسان كنى و من به تو نيكى نكنم؟
منبع : پایگاه عرفان