اما آثار بدنى، خداوند در قرآن مى‌فرمايد:
«كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا»
تا كاملًا گرسنه نشديد، غذا نخوريد و تا هنگامى كه سير نشديد، از غذا دست بكشيد. اين نوع غذا خوردن سلامت و عمر شما را- اگر به حادثه و تصادف برنخوريد- تا هشتاد يا نود سالگى تضمين مى‌كند. دستگاه گوارش خسته و زخمى نمى‌شود و زود از كار نمى‌افتد.
اگر كسى قواعد خوردن غذا را رعايت كند، هر چه حلال است؛ چون انسان به آن نياز دارد و مصرف آن را آزاد كرده است و روى بدن و روان انسان اثر مثبت دارد، به شرطى كه در خوردن حلال‌ها اسراف نكند، مانند آن آقا نباشد كه نزد دكتر رفت و گفت: آقاى دكتر! مقدارى ناراحتى دستگاه گوارش دارم. گفت: به چيزى حسّاسيت دارى؟ گفت: به هيچ چيز. گفت: چه نوع غذاهايى را مى‌خورى؟
گفت: هر روز صبح چهل عد تخم مرغ مى‌خوريم، شما بيست عدد حساب كن، ظهر پانزده سيخ چلوكباب مى‌خوريم، شما هفت سيخ حساب كن، شب هم ده پرس آب‌گوشت مى‌خوريم، شما پنج پرس حساب كن.
دكتر گفت: هيچ مانعى ندارد. تو نسخه خيلى ساده‌اى مى‌خواهى. من چند قلم دوا نوشته‌ام: ده من خاكشير نوشته‌ام كه بخورى، تو پنج من حساب كن، ده كيلو گل گاو زبان نوشته‌ام، تو پنج كيلو حساب كن، چهار كيلو شيرخشت نوشته‌ام، تو دو كيلو حساب كن. اين‌ها را كه خوردى، به اميد خدا، چشم‌هايت كور مى‌شود، تو يكى حساب كن، بعد هر دو گوش تو كر مى‌شود، تو يكى حساب كن. هر دو دست تو از كار مى‌افتد، تو يكى حساب كن، هر دو پاهاى تو از كار مى‌افتد، تو يكى حساب كن، بعد تو را زير خاك مى‌كنند، دو خروار خاك روى تو مى‌ريزند، تو يك خروار حساب كن كه ناراحت نباشى.
منبع : پایگاه عرفان