در يكى از حوزه‌هاى علميه آذربايجان، روحانى صاحب نفس و خدا بينى به تربيت طلاب مشغول است كه آثار ارزشمندى از خود به جاى گذاشته است. برايم نقل كردند كه صندوقى در اين مدرسه هست كه طلبه ها بعد از گرفتن شهريه جلوى آن صف مى‌كشند و از حقوق اندكى كه گرفته اند، مبلغى را در پاكت مى‌گذارند و داخل صندوق مى‌اندازند.
بعد، مدير مدرسه اين پاكت‌ها را جمع مى‌كند و مثلا مى‌بيند طلبه‌اى نوشته است: در ماه درسى گذشته، من شش روز غايب بودم و در آن روزها درس نخواندم. اين مبلغ آن مقدار از حقوق من است كه در درس حاضر نبودم. چون اين مقدار از اين پول برايم حلال نبود، آن را به صندوق برگرداندم.
اين تاثير نفس حق مردى الهى است كه سبب مى‌شود انسان‌هايى از اين دست در كنارش پرورش پيدا كنند. خيلى از سرمايه ها و پول‌ها و حقوق‌هايى كه مردم مى‌گيرند يا درمى‌آورند حلال نيست يا شبهه‌ناك است، اما چون تربيت نشده‌اند و آگاهى ندارند متوجه آن نيستند. مردم نيازمند آگاه شدن و تربيت هستند تا در دام نيفتند و اين نياز به برنامه‌ريزى جدى و كار جدى دارد. زيرا اگر مردم قيامت را قبول داشته باشند و اين آيه قرآن را درباره قيامت باور كرده باشند كه مى‌فرمايد:
«و من يعمل مثقال ذرّة شرّا يره».
ديگر جرأت نمى‌كنند به قدر دانه‌اى جو از مال كسى بردارند يا يك پر كاه از ديوار كاه‌گلى باغ كسى براى خلال دندانشان دربياورند.
منبع : پایگاه عرفان