سلسلهاى از امور مثبت و منفى در عالم هستى وجود دارند كه با يكديگر در تقابل و تضاد كامل هستند. هريك از اين امور آثارى نيز دارند كه بينشان هيچگونه سازش و نسبتى برقرار نيست، زيرا آثار امور مثبت و آثار امور منفى نيز، مانند خود آن امور، ضدّ يكديگر هستند.
كتاب خدا هم همين نظر را بيان مىدارد كه بين امور مثبت و منفى و آثارشان هيچ هماهنگى و سازشى وجود ندارد. در آيات و روايات و نيز در حيات عينى و زندگى واقعى هم نور ضدّ ظلمت، حق ضدّ باطل، شيطان ضدّ پروردگار، بصيرت ضدّ كورى و جود ضدّ بخل است.
اينكه امام نهم، عليه السلام، را ملقب به «جواد» مىشناسيم، به اين معناست كه ذات و عمل و عقل و قلب و روح آن بزرگوار عين جود و نور و حق و صدق و كرم است و آنچه ضدّ جود است در وجود مقدس حضرت يافت نمىشود. به عبارت ديگر، وجود مقدس امام جواد همخلق پروردگار است و بخيل همخلق شيطان است. بنابراين، لازم
است كه صفت رذيله و شيطانى بخل براى مردم تشريح و جوانب آن به خصوص از ديدگاه قرآن كريم بررسى شود.
منبع : پایگاه عرفان