به حرام دنيا توجهى ندارد (و لا يلتفت إلى حرامها)
ويژگى ديگر زاهدان اين است كه تا آخر عمر به حرام دنيا توجه ندارند و التفات به حرام حتى به ذهنشان هم خطور نمى‌كند. اينان چقدر از حرام دورند! گويى اصلا حرامى در اين عالم وجود ندارد كه به ذهنشان بيايد و توجهشان را جلب كند.
جبرئيل سپس به پيغمبر عرض كرد: «فإنّ حلالها حساب»؛ يعنى خداوند حلال دنيا را در قيامت به پاى اين‌ها حساب مى‌كند و پاداش مى‌دهد و اين هم از كرم و بزرگوارى پروردگار است. خدا در روز قيامت ارتزاق حلال اين گروه از مردم را محاسبه مى‌كند و پاداش زحمت كشيدن و عرق ريختن براى كسب حلال را به آن‌ها مى‌دهد.
«و حرامها عقاب»؛ يعنى اينان حرام را خود آتش دوزخ مى‌بينند.
همچنان‌كه قرآن كريم نيز تصريح مى‌كند، حرام آتش است:
«إن الذين يأكلون أموال اليتامى ظلما إنما يأكلون فى بطونهم نارا».
بى‌ترديد كساين كه اموال يتيمان را به ستم مى‌خورند، فقط در شكم‌هاى خود آتش مى‌خورند.
پرهيزكاران آن‌چنان به حرام بى‌التفات هستند كه گويى در اين عالم حرامى وجود ندارد كه ذهن آنان را به خود مشغول كند، چون مى‌دانند حرام منتهى به آتش قيامت است.
منبع : پایگاه عرفان