استاد انصاریان در سخنرانی هفتم خود در دهه اول محرم در حسینیه حضرت قاسم(ع) تهران با اشاره به ظرفیت وجودی حضرت سیدالشهدا(ع) اظهار کرد: یکی از انبیایی که حضرت امام حسین(ع) از ایشان ارث برده، پیغمبر اکرم(ص) است و این امر نشان دهنده گنجایش وجود و ظرفیت امام است.
وی ادامه داد: این ظرفیت برای ما هم قابل درک نیست، اما وجود مقدس ایشان، درسی به همه جهانیان داده و آن درس این است که می‌گوید: بیائید ارث بر انبیای خدا باشید. امیرالمؤمنین(ع) نامه بسیار مهمی به استاندار بصره دارند که در آن نامه می‌فرمایند: من که رئیس جمهور این کشور پهناور عظیم هستم از لباس تن به یک پیراهن کهنه، از خوراک شکم به دو تا نان جو در بیست و چهار ساعت قناعت کردم و به همین دلیل است که کسی قدرت داشتن زندگی همانند حضرت علی(ع) را ندارد اما می‌توانید با پاک و ساده زیستن به وی کمک کنید.
این استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: گاهی طلبه‌های قم به من می‌گویند شما روزی چند ساعت کار می‌کنید؟ می‌گویم شاید باور نکنید اما یک بار بیایید پیش من، اغلب از شش یا هفت صبح اگر منبر نداشته باشم که بروم بیرون و برگردم کار نوشتن، حفظ کردن، نظام کردن، تصحیح کردن کتاب‌هایی که دارد چاپ می‌شود را شروع می‌کنم و اغلب تا یازده شب و سیزده تا چهارده ساعت کار می‌کنم. می‌گویند خسته نمی‌شوید؟ می‌گویم: امیرالمؤمنین(ع) گفته اجتهاد داشته باشید. چرا خسته بشوم؟ مگر خدا ما را برای خستگی آفریده؟ خودش در قرآن می‌گوید من شما را برای کوشش کردن و رنج کشیدن آفریدم.
وی با اشاره به جمله «السلام علیک یا وارث ابراهیم خلیل الله»، اظهار کرد: من هنوز نتوانستم خلیل الله را برایتان معنی کنم. در دل خلیل اللهی، واقعیات بسیار مهمی قرار دارد که ائمه(ع) ما آن را معنی کردند و هفت حقیقت را از دل خلیل اللهی درآوردند که ابی عبدالله از ابراهیم ارث برده است و این هفت حقیقت در آیات پایانی سوره مبارکه نحل است.
استاد انصاریان اظهار کرد: حضرت ابراهیم(ع) در همه جهات زندگیش عبد بود، عبادت فقط نماز و روزه نیست بلکه خوب نگاه کردن به مردم در دین ما عبادت است، و به همین دلیل است که خداوند میفرماید: شما لقمه را برای خدا از سر سفره بردارید بگذارید در دهانتان بخورید، در قیامت به شما پاداش می‌دهم، چون عبادت کردید و با نیت مستقیم غذا خوردید. ازدواج در اسلام عبادت است و اگر زن و شوهر، حق زناشویی همدیگر را رعایت بکنند، این امر به معنای عبادت است.
این مفسر قرآن کریم خاطرنشان کرد: قرآن بر این امر اصرار دارد که پاداش‌ها برای مردان مؤمن است، کسی که خدا را و عبادت را قبول ندارد، خداوند پاداش وی را نمی‌دهد. کسی که خدا را دوست ندارد عبادت هم ندارد. اگر کسی درمانگاه و بیمارستان ساخته و ده یتیم را بزرگ کرده باشد، در روز قیامت از خدا طلبی ندارد بلکه پاداش برای المؤمنین و المؤمنات است نه برای الکافرین و الکافرات نه برای المنافقین و المنافقات، نه برای المشرکین و المشرکات.
وی افزود: پیغمبر(ص) میفرماید: هر بیست و چهار ساعتی که از زمان ولادت بر عمر دختر می‌گذرد، خداوند ثواب یک سال کامل عبادت را در نامه عمل پدر می‌نویسد. بنابراین همه چیز اسلام عبادت است. بسیاری از مردم فکر می‌کنند عبادت به معنای نماز و روزه است اما اینگونه نیست. شما به آیات قران مراجعه کنید. خداوند در آیه 99 سوره الصافات میفرماید: «وَ قٰالَ إِنِّي ذٰاهِبٌ إِلىٰ رَبِّي» حضرت ابراهیم(ع) می‌گوید تمام حرکت من به سوی پروردگارم است، من یک دانه قدم با غفلت برنداشتم یک نگاه با غفلت نکردم، بدون اینکه آیه را تفسیر بکنم راجع به کل انبیاست، «وَ جَعَلْنٰاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا وَ أَوْحَيْنٰا إِلَيْهِمْ فِعْلَ اَلْخَيْرٰاتِ وَ إِقٰامَ اَلصَّلاٰةِ وَ إِيتٰاءَ اَلزَّكٰاةِ وَ كٰانُوا لَنٰا عٰابِدِينَ» ﴿الأنبياء، 73﴾.
استاد انصاریان با اشاره به اهمیت بندگی در قرآن کریم عنوان کرد: وجود صد و بیست و چهار هزار پیغمبر، بندگی محض بوده است.، بنابراین قانت به معنای عابد است اما خدا به این قانت قید زده و گفته است: قانتا لله، ابراهیم تمام حرکاتش عبادت بود. یعنی عیار خلوصش کامل بود، ما نمی‌توانیم بشماریم که چند مؤمن از زمان آدم تا الآن در جنگ حق و باطل اسلحه زدند اما در همه این مؤمنان جهان، پیغمبر اسلام(ص) فقط برای یک نفر فرمود: «ضربت علی یوم الخندق افضل من عبادة الثقلین»، آن زمانی که امیرالمؤمنین(ع) این ضربت را زده، بیست و سه سالش بود. علی(ع) شمشیر زدنش لله بود و این عبادت حضرت علی(ع) برتر از عبادت کل جن و انس تا قیامت است.
استاد انصاریان تأکید کرد: امام حسین(ع) کل عبادت پیوسته ابراهیم را در همه شئون زندگی با همان عیار خلوص به ارث برد.
امام باقر(ع) میفرماید: «بذل مهجته فیک حسین». بذل فیک، نه فی سبیل الله بذل یعنی بپرداز و برو دیگر پشت سرت را نگاه کن، امام حسین(ع) جلوه تام توحید است. خداوند در آیه 55 سوره قمر میفرماید: «فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ». شما همین آیه را پیش همه مراجع و مدرسین قم ببرید و بگویید این مقعد صدق را به من بفهمانید، می‌گویند ما نمی‌توانیم.
این مفسر قرآن کریم در ادامه با اشاره به لزوم قدرشناسی از امام حسین(ع) اظهار کرد: به شما جوانان توصیه می‌کنم که قدر امام حسین(ع) را بدانید و او را الگوی خودتان قرار بدهید. ورزش خوب است من با ورزش خیلی موافق هستم و خودم هم هر روز چهل و پنج دقیقه نرمش می‌کنم؛ چراکه این امر بسیار عالی است. ازدواج خوب است پول درآوردن خوب است اما همه این کارها را بیاییم از ابی عبدالله سرمشق بگیریم.
وی تأکید کرد: حیف نیست ما از این وجود مقدس بهره تربیتی، ادب، عاطفی، روش اخلاق و منش نگیریم، با ارزش‌ترین چیز این است که حضرت امام حسین(ع) را بشناسید و او را الگو و سرمشق خودتان قرار بدهید. انبیاء اهل کل عبادات بودند. عبادات پنج حرف دارد ع، ب، الف، دال، ت، از جلسه بعد برویم سراغ این پنج حرف ببینیم این ترکیب هر حرفش چه معنایی دارد یعنی پروردگاری که این ترکیب را درست کرده عبادنا، عبادت الله، عبد، این ترکیب از این پنج تا حرف هر حرفش اشاره به چه سرّی است. گریه بر ابی عبدالله برترین نیرو برای مقرب کردن انسان به پروردگار است. افضل القربات، است.
این استاد اخلاق حوزه علمیه در پایان گفت: قصد دارم در این شبها، به صورت مفصل‌تر برایتان روضه بخوانم. من از همه حرف‌های حضرت ابی عبدالله که با لشگر زده، یک جمله را برای شما بازگو می‌کنم که آتش به جانمان می‌زند. آنجا که میفرماید: «ان لم ترحمونی» اگر بنا ندارید به من محبت کنید، نکنید، اما «ارحموا هذا الصغیر»، یعنی به این بچه شش ماهه محبت کنید، امام داشت حرف می‌زد دید بچه دارد می‌لرزد، برگشت دید با تیر سر بچه را از بدن جدا کردند.
منبع : پایگاه عرفان