كسانى كه علاقه‌مند هستند تا سرمايه عظيم عمر آنها به درستى و سلامت خرج و هزينه شود، تا به فرموده قرآن مجيد: اتصال به تجارتى پيدا كنند كه سود اين تجارت، ابدى، دايمى و هميشگى است. نظام استوار، متين و حكيمانه‌اى را بايد رعايت كنند و در چارچوب ويژه‌اى كه مقرر شده است، قرار بگيرند.
اصل نظام را كه از چه مراتب و درجاتى مقرّر شده است را براى شما ذكر مى‌كنم كه در رأس اين نظام، وجود مقدس حضرت حق است، كه نگاه تربيتى او را كه ناشى از رحمت او و ربوبيّت اوست، در مباحث گذشته گفتيم.
بحث بعد، قرآن كريم است و بعد از قرآن كريم، معلم قرآن است كه حتماً او بايد با به كار گرفتن قرآن، زمينه رشد، كمال و تربيت انسان را فراهم كند و در رأس همه معلم‌ها، وجود مبارك رسول بزرگوار اسلام صلى الله عليه و آله و پس از او اهل بيت عليهم السلام مى‌باشند، قرآن مجيد بدون تكيه بر ايشان داروى شفابخشى نخواهد بود.
طبيب است كه بايد راهنمايى كند كه اين نسخه را چگونه بايد به كار بگيريد و دواهاى اين نسخه را توضيح بدهد. در مرحله بعد نيز عقل انسان قرار دارد كه واسطه بين انسان و پيغمبر، امام، وحى و پروردگار عالم است. عقل بايد با معارف الهى تغذيه و پخته بشود و گرفته‌هاى خود را كه علم به دين، فقه در دين و آگاهى به شريعت پروردگار است، در نفس منعكس كند و نفس را از آلودگى‌ها و رذايل پاك كند.
در قرآن كريم بسيار به اين معنا به صورت:
«وَ يُزَكِّيهِمْ»
يا:
«قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»
اشاره كرده است، «زَكَّاها» يعنى تزكيه نفس. چون اگر نفس با انوارى كه از عقل مى‌گيرد، تزكيه نشود، آداب تربيت عملًا تحقق پيدا نمى‌كند.
منبع : پایگاه عرفان