به سراغ خدا، قرآن و پيغمبر صلى الله عليه و آله در اين آيه برويم. لطايف اين آيه را كه اولين آيه سوره ابراهيم عليه السلام است ببينيد. حضرت ابراهيم عليه السلام تمام اعضا و جوارح او به نفس پاك، عقل، نبوتِ حضرت نوح عليه السلام كه قبل از خودش نبى بود، وصل بوده است. در قرآن مىخوانيم:
«وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ»
تمام جوانى حضرت ابراهيم عليه السلام به نبوت حضرت نوح عليه السلام وصل بوده است. اين حرف قرآن است. اعضا و جوارح حضرت ابراهيم عليه السلام با تمام آن عبادات و خدماتش، جلوه نفس پاك بود. نفس پاك، از عقل پاك تغذيه كرد، عقل از نبوت حضرت نوح عليه السلام و نبوت او از علم و نگاه تربيتى پروردگار تغذيه كرده بود كه در نهايت، حضرت ابراهيم عليه السلام پديد آمد.
قرآن در حق حضرت ابراهيم عليه السلام چه كار كرده است:
«جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا»
كه يكى از آنان حضرت ابراهيم عليه السلام بوده است.
و در آيه ديگر مىفرمايد:
«وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إِيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدِينَ»
انبيا عليهم السلام هيچ كدام «من» نگفتند كه من براى خودم هستم، تو براى خودت، بلكه گفتند: تو معبودى و ما عبد. تو مالكى و ما مملوك، تو آقايى و ما بنده.
منبع : پایگاه عرفان