امام مجتبى (ع) در توضيح آيه شريف «فِى أَىِّ صُورَهٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ» «1»: من شما را در رحم مادرتان به هر شكلى كه خواستم صورتبندى كردم و قيافه به شما دادم، فرمود: «صَوَّرَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلِىَّ بْنِ اَبىطَالِبٍ فِى ظَهْرِ ابِىطَالِبٍ عَلَى صُورَهِ مُحَمَّدٍ، فَكَانَ عَلَىُّ بْنِ ابِىطَالِبٍ اَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عليه و آله» «2»: خدا در صلب ابىطالب شكل و قيافه على (ع) را به شكل و قيافه پيامبر نقاشى كرد. تا حالا مىدانستيد على (ع) شكل كيست؟ مگر خدا در قرآن نمىفرمايد: على و پيغمبر، جان هم هستند «وَ أَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ» «3»، «فَكَانَ عَلَىُّ بْنِ ابِىطَالِبٍ اَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عليه و آله»، و امّا خدواند برادرم حسين (ع) را به شكل مادرم فاطمه (س) در رحم مادر نقاشى كرد: «وَ كَانَ الْحُسَيْنُ بْنِ عَلَّىٍ اَشْبَهَ النَّاسِ بِفَاطَمَهِ» «4»، و امّا من را كه مىخواست در رحم مادرم زهرا (س) صورتگرى كند، من را به شكل مادر بزرگم خديجه (س) نقاشى كرد: «كُنْتُ أشْبَهَ النَّاسِ بِخَدِيجَهِ الْكُبّرَى». «5»
كار شخصيت اين زن و مستقيم شدنش به جايى رسيد كه ما مىخواهيم امام حسين (ع) را معرفى كنيم، برخلاف آنچه در دنيا مرسوم است كه افراد را با پدرانشان معرفى مىكنند، ما اباعبدالله (ع) را در دو جا، با مادر معرفى مىكنيم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابنَ فَاطَمَه الزَّهْرَاء السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ خَدِيجَه الكُبّرَى»
پی نوشت ها:
______________________________
(1) انفطار: 2. 8.
(2) 1. ابن شهر آشوب شيرازى، مناقب، ج 3، ص 170.
(3) 2. آلعمران: 61.
(4) 3. همان.
(5) 4. همان.
منبع: نگاهى به مقام حضرت خديجه(ع)
منبع : پایگاه عرفان