حسين بن اعين برادر مالك بن اعين از امام صادق عليه السلام پرسيد: اين كه شخصى به ديگرى مى‌گويد: خدا پاداش خيرت دهد، مفهوم خير چيست؟
امام عليه السلام فرمود: خير نام نهرى در بهشت است كه سرچشمه‌اش كوثر است و كوثر از ساق عرش سرچشمه مى‌گيرد و بر آن نهر منزلگاه‌هاى اوصيا و شيعيانشان بنا شده و در دو طرف اين نهر دختركانى باشند كه هر گاه يكى از آنها از جاى برخيزد؛ ديگرى به جاى او بنشيند؛ به اين خاطر نامش را خير ناميده‌اند. و اين مفهوم خير است؛ در آيه شريفه:
فِيهِنَّ خَيْرَ تٌ حِسَانٌ»
در آنها زنانى نيكو سيرت و زيبا صورت‌اند.
پس هر گاه مردى به دوست خود گفت:
«جَزاكَ اللَّهُ خَيْراً»
همان منازلى است كه خداوند براى برگزيدگان و نيكان از بندگانش فراهم نموده است.
از اين رو خداوند منّان در دنيا راه و وسيله رسيدن به خير و صلاح را در امور انسان در دسترس قرار داده است. «1» رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:
يَقُولُ اللَّهُ تَعالَى الْمَعْرُوفُ هَدِيَّةٌ مِنّى إِلى عَبْدِىَ الْمُؤْمِنِ فَإِنْ قَبِلَها مِنّى فَبِرَحْمَتى وَ مِنّى وَ إِنْ رَدَّها فَبِذَنْبِهِ حُرِمَهَا وَ مِنْهُ لا مِنِّى وَ أَيُّما عَبْدٍ خَلَقْتُهُ فَهَدَيْتُهُ إِلَى الْإِيمانِ وَ حَسَّنَتْ خُلْقُهُ وَ لَمْ أَبْتَلِهِ بِالْبُخْلِ فَإِنّى أُرِيدُ بِهِ خَيْراً.
خداوند بزرگ مى‌فرمايد: كار نيك هديه‌اى از جانب من به سوى بنده مؤمن من است. پس اگر پذيرفت؛ اين رحمت از جانب من است و اگر آن را ردّ نمود به سبب گناه خودش از آن محروم مانده است و اين از خود اوست نه از من و هر بنده‌اى كه بيافرينم، به ايمان هدايتش كنم و اخلاق او را نيكو سازم و به بخل گرفتارش ننمايم، همانا خير او را خواسته‌ام.
منبع: تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج10،
منبع : پایگاه عرفان