حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام جهت و راه خرج عمر را در روايتى بسيار پر قيمت اينچنين بيان مى‌دارند:
اجْتَهِدُوا فى أنْ يَكُونَ زَمانُكُمْ أرْبَعَ ساعاتٍ:
ساعَةٍ لِمُناجاةِ اللَّهِ، وَساعَةٍ لِأمْرِ الْمَعاشِ، وَساعَةٍ لِمُعاشَرَةِ الْإخْوانِ وَالثِّقاتِ الَّذينَ يُعَرِّفُونَكُمْ عُيُوبَكُمْ وَيُخْلِصُونَ لَكُمْ فِى الْباطِنِ، وَساعَةٍ تَخْلُونَ فيها لِلَذّاتِكُمْ فى غَيْرِ مُحَرَّمٍ
بكوشيد كه زمان و وقت شما چهار ساعت شود:
1- ساعتى براى عبادت و مناجات با محبوب.
2- ساعتى براى تحصيل معاش و ادره امور زندگى مادّى.
3- ساعتى براى معاشرت با برادران ايمانى و آن چهره‌هاى الهى و مطمئنّى كه عيوب شما را به شما معرّفى مى‌كنند و خلوص باطن به شما مى‌دهند.
4- و ساعتى براى لذّات و خوشى‌هايى كه از نظر شرع مطّهر حرام نيست.
ابن يمين، شاعر دانشمند، در اين مقال گويد:
|
اى برادر هيچ اگر دارى ز حال خود خبر |
پس چرا بايد كه باشد يكدمت پرواى قال |
|
|
در توحّد كوش و وقت خويش را ضايع مكن |
از تكثّر مى‌نيايد هيچ حاصل جز ملال |
|
|
آنچه دارى گر بر آن افزون كنى نقصان توست |
وانچه دانى گر بيفزايى برآن يابى كمال |
|
|
مال اگر ز ابن يمين مايل به غيرى شد چه شد |
گفته‌ام با دل كه از بهر مَنال اى دل منال |
|
|
مال را ز آغاز فطرت در طبيعت هست ميل |
واضع اسماش گويى بهر اين گفتست مال |
|
(ابن يمين)
منبع:
تفسير و شرح صحيفه سجاديه ج1
منبع : پایگاه عرفان