سبب مهر و محبّت و دلدادگى و دلبستگى اگر از ناحيه حيوانيّت و شهوت انسان باشد، نبايد از آن انتظار آثار مثبت و حتى دوام و بقا داشت؛ اين گونه مهر و محبّت فقط زمينهساز لذّتگرايى بىقيد و شرط و شكستن حصارهاى معنوى و گاهى عامل ايجاد ننگ و عار و مزاحمت براى خود و ديگران است و چنانچه سبب مهر و محبّت و دلدادگى و دلبستگى از ناحيه ايمان و انسانيّت و معنويّت آدمى باشد، بايد از آن در دنيا و آخرت انتظار آثار مثبت و نيز دوام و بقا داشت.
منبع: فرهنگ مهرورزى
منبع : پایگاه عرفان