اين كه در معارف اسلامى خوردن مال يتيم خوردن آتش قلمداد شده و خشم و غضب به عنوان اخگرى از عذاب دوزخ در قلب به شمار آمده و از حسد به عنوان آتشى حسنات‌سوز ياد شده، بر اساس آيات قرآن و بر پايه وحى است.
رباخوار، زناكار، ستمكار، شراب‌خوار، فاسق، فاجر و كافر در صورتى كه تا پايان عمر به گناهشان اصرار ورزند، يقيناً به خاطر بازنگشتن به حق و توبه ننمودن، مستحق عذاب و دوزخند و چون هيمه‌اى خشك بدون آن كه بميرند در آتش سوزان مى‌سوزند.
اصبغ بن نباته مى‌گويد از اميرالمؤمنين عليه السلام شنيدم كه روى منبر مى‌گفت:
«يَا مَعشَرَ التُّجَّارِ! الفِقْهَ ثُمَّ المَتْجَرَ، الْفِقْهَ ثُمَّ المَتْجَرَ، الْفِقْهَ ثُمَّ المَتْجَرَ، وَاللَّهِ لَلرِّبا فِى هَذِهِ الأُمَّةِ أخفَى مِن دَبِيبِ النَّملِ عَلَى الصَّفَا، شُوبُوا أيمَانَكُمْ بِالصِّدقِ، التَّاجِرُ فَاجِرٌ وَالفَاجِرُ فِى النَّارِ إلَّامَن أخَذَ الحَقَّ وَأعطَى الحَقَّ» .
اى گروه تاجران! اول آموختن فقه و احكام حلال و حرام، سپس تجارت، اول آموختن فقه سپس تجارت، اول آموختن فقه سپس تجارت، به خدا سوگند هر آينه ربا در اين امت از خزيدن مورچه روى سنگ صاف و شفاف پنهان‌تر است، ايمانتان را به صدق و درستى درآميزيد، تاجر، فاجر است و فاجر در آتش دوزخ است مگر آن كه حق بستاند و حق بپردازد.
قرآن درباره زنا مى‌فرمايد:
[وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبِيلًا] .
و نزديك زنا نشويد كه كارى بسيار زشت و راهى بد است.
[وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً* يُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهاناً] .
... و كسى كه اين اعمال را مرتكب شود به كيفر سختى برسد.* روز قيامت عذابش دو چندان شود، و در آن با خوارى و سرشكستگى جاودانه ماند.
رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره مرد زناكار فرمود:
«لَنْ يَعْمَلَ ابنُ آدمَ عَمَلًا أعْظَمَ عِنْدَ اللَّهِ تَبَاركَ وَتَعَالى مِنْ رَجُلٍ قَتَلَ نَبِيَّاً أو إمَاماً أو هَدَمَ الكَعْبَةَ التى جَعلَها اللَّهُ عزَّوَجَلَّ قِبْلَةً لِعِبَادِهِ أوْ أفْرَغَ ماءَهُ فى امْرَأَةٍ حراماً».
فرزند آدم هرگز عملى را نزد خداى تبارك و تعالى بزرگ‌تر از [عمل] مردى انجام نداده كه پيامبرى يا امامى را كشته باشد يا خانه كعبه را كه خدا قبله عبادت بندگانش قرار داده ويران نموده باشد يا با زنى به طور نامشروع و حرام همبستر شده باشد!!
و درباره زن زناكار كه داراى همسر است فرمود:
«إشتَدَّ غَضَبُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ عَلَى إمْرَأَةٍ ذَاتِ بَعْلٍ مَلَأَتْ عَينَهَا مِن غَيرِ زَوجِهَا أو غَيرِ ذِى مَحرَمٍ مِنهَا فَإنَّهَا إن فَعَلَتْ ذَلِكَ أحبَطَ اللَّهُ كُلَّ عَمَلٍ عَمِلَتْهُ فَإنْ أوطَأَتْ فِرَاشَهُ غَيرَهُ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ أن يُحرِقَهَا بِالنَّار بَعدَ أن يُعَذِّبَهَا فِى قَبرِهَا» «1».
خشم خدا شديد است بر زن شوهر دارى كه چشم شهوت به غير شوهرش يا كسى كه محرم او نيست بدوزد و اگر اين كار را انجام دهد، خدا هر عمل نيكى كه انجام داده، نابود مى‌كند و اگر بسترش را براى غير همسرش آماده كند و با آن غير به زنا برخيزد، بر خداست كه او را به آتش دوزخ پس از عذاب قبر بسوزاند.
حضرت امام صادق عليه السلام فرمود:
در زنا «چه زناى با زن شوهردار و چه زناى با زن بى‌شوهر» شش خصلت است: سه خصلتش در دنيا و سه خصلتش در آخرت است.
اما سه خصلت در دنيا: نور چهره را مى‌برد، روزى را قطع مى‌نمايد، مرگ را نزديك مى‌كند.
و سه خصلت در آخرت: خشم خدا، بدى و سختى حساب، جاويد بودن در آتش.
گناهان ديگر هم هريك داراى تبعات دنيايى و آخرتى است كه در آيات قرآن و روايات مشروح و مفصل بيان شده است.
منبع: فرهنگ مهرورزى
منبع : پایگاه عرفان