روش اسلام در تغییر وضع موجود/ اسلام در طلب اصلاح
تاریخ اسلام را اگر با دقت ورق بزنیم به چیزی جز صبر و بردباری در عین استقامت و پایداری نخواهیم رسید. پیامبر اسلام برای هدف والای خود تلاش شبانه روزی کرد اما دست به خشونت نزد بلکه با اصلاح تدریجی امور توانست وضع موجود را به هم بریزد و وضع مطلوب را مسقر کند.
حکومت های مختلف و یا جریان های فکری خاص در ادوار و اعصار گذشته هر کدام به نحوی بر سر کار آمدند و هر کدام برای پیاده کردن افکار خود تزی خاص داشتند. اما اسلام به عنوان آخرین دین الهی چه روشی را برای ترویج برنامه های خود اتخاذ کرد؟ و با چه راهکار هایی توانست در مدتی کوتاه دنیا را در تصرف خواسته های خویش در آورد؟
آیا اسلام همانند مارکسیست ها و تفکرات چپ در عرض چند ماه با استفاده از آشوب و اعتراض و خشونت توانست بر سر کار بیاید و یا از روشی دیگر بهره گرفت؟
به نظر نگارنده اسلام رفورمیست و خواستار اصلاح است. اسلام قائل به تغییرات تدریجی است و نمی خواهد در عرض یک شب وضع موجود را تغییر دهد و وضع مطلوب خود را جایگزین کند. همچنین نمی خواهد با زور و اجبار به قدرت برسد بلکه می خواهد مردم خودشان با اختیار اسلام را بپذیرند و با عمل اختیاری به دستوراتش رشد کنند.
برای بدست آورد پاسخ دقیق این سوال باید به سراغ سیره نبوی برویم.
معمولا نیرو های چپ در تفکر امروزی آن، وقتی به هدف فتح خود دست می یابند، اولین اقدامی که می کنند تشگیل دادگاهی برای محاکمه دشمنان سابق خود است. اما بسیار عجیب است که در جریان فتح مکه حتی یک قطره خون هم از بینی کسی نریخت و حتی ابوسفیان دشمن قسم خورده اسلام و مسلمین را هم اعدام نکردند.
پیامبر قبل از اسلام
پیامبر گرامی اسلام تا چهل سالگی همانند همه مردم عادی در کنار آن ها زندگی می کردند و مانند آن ها مشغول کار و تجارت بودند و هیچ تحرک سیاسی خاصی در طول این چهل سال از او مشاهده نمی شود. مردم مکه فقط او را به محمد امین می شناسند و نه یک جوان پر شور که به دنبال تغییر وضع موجود است و یا دائما در حال مبارزه با حکومت وقت است.
اقدامات پس از اسلام
پیامبر عظیم القدر اسلام پس از انتخاب شدن به عنوان نبی رسالتش را آغاز می کند اما باز هم بوئی از حرکات دفعی و سریع و خشن مشاهده نمی شود. چه در سه سال دعوت خاص و چه در دعوت عام خود و چه زمانی که او و پیروانش در شعب ابی طالب چند سال محصور شدند، ایشان هیچ اقدام مسلحانه ای علیه دشمنان خود نمی کنند.
پیمان با اهل یثرب
پیامبر در مکه حتی یک بار هم دست به خشونت نمی زند، حتی یک نفر را هم ترور نمی کند بلکه دائما در خطر ترور قرار دارد. اهل یثرب با پیامبر پیمان میبندند و ایشان از مکه فرار می کنند و به یثرب می روند، شهری که بعد از آن مدینة النبی نام گرفت. حضور پیامبر در مدینه بدون هیچ کودتا یا حمله و یا دسیسه ای محقق می شود.
فتح مکه
پیامبر سال های متمادی در برابر حمله هایی که کفار و مشرکین ترتیب می دادند فقط از سرزمین اسلامی و نهال کوچک اسلام دفاع کردند و زمانیکه قدرتمند شدند مکه را توانستند فتح کنند. اما معمولا نیرو های چپ در تفکر امروزی آن، وقتی به هدف فتح خود دست می یابند، اولین اقدامی که می کنند تشگیل دادگاهی برای محاکمه دشمنان سابق خود است. اما بسیار عجیب است که در جریان فتح مکه حتی یک قطره خون هم از بینی کسی نریخت و حتی ابوسفیان دشمن قسم خورده اسلام و مسلمین را هم اعدام نکردند.
امضای اسلام بر بسیاری از آداب موجود در قبل از اسلام
اسلام زمانیکه استقرار پیدا می کند آداب و رسوم چند صد ساله عرب را تغییر نمی دهد بلکه فقط نیت ها را به سمت خدای واحد تغییر می دهد. به طور مثال داستان حج مسئله تازه ای نیست که اسلام آورده باشد بلکه اسلام حج را وسیله ای برای عبادت خدا به جای بت ها قرار داد.
و یا با روش هایی غیر مستقیم به مبارزه با برخی از این آداب پرداخت. مثلا برده داری یکی از مسائلی است که اسلام در عین اینکه مخالف آن است مبارزه مستقیم نمی کند.
پایان کلام
از آنچه گذشت گرچه بسیار مجمل بود اما مخاطب منصف و آگاه خود می تواند حدیث مفصلی از این مجمل بخواند. تاریخ اسلام را اگر با دقت ورق بزنیم به چیزی جز صبر و بردباری در عین استقامت و پایداری نخواهیم رسید. پیامبر اسلام برای هدف والای خود تلاش شبانه روزی کرد اما دست به خشونت نزد بلکه با اصلاح تدریجی امور توانست وضع موجود را به هم بریزد و وضع مطلوب را مسقر کند. با شناخت صحیح اسلام و سیره نبوی می توانیم بهتر برای دنیای پیرامون خود تصمیم بگیریم، برنامه ریزی کنیم و همه مشکلات را به مرور زمان حل کنیم. بدانیم که مفاسد خصوصا در جهت فرهنگی یک شب رفع نمی شوند بلکه باید با حوصله امور را سر و سامان داد.
منبع : پایگاه تبیان