پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله فرمود: روز قيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مىدارند و كارنامه اش را به اومى دهند،اما حسنات خود را در آن نمى بيند. عرض مى كند:الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى بينم! به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطامى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مىكند. عرض مى كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را بجا نياورده ام! گفته مى شود: فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم. براساس این حدیث یعنی انتقال همه ثواب ها و کسب امتیاز برای فرد غیبت شده است.
ندیدن حسنات یعنی نابودی همه اعمال نیک که درپرونده اعمال ثبت می شود. زیرا انسان با تعجب می بیند چیزی درنامه عمل او نیست. زیرا غیبت کننده دو حق بر عهده اش قرار می گیرد. به تعبیر دیگر دو حق را زیر پا می گذارد. هم حق خدا را به دلیل گناه غیبت و پیروی از شیطان و هم حق مردم را به دلیل آن که آبروی افراد را می برد.
اما اگر شخص غیبت شده غیبت کننده را ببخشد وحلال کند، یاغیبت کننده استغفارکنند در این صورت چون مطابق با وظیفه کرده مورد عفو الهی قرار می گیرد، ان شاء الله بخشیده خواهد شد . البته حسناتی که از ناحیه دیگری به انسان می رسد با حسناتی که از طرف خدا به دلیل عفو وبخشش به انسان اعطا می شود، از نظر مقدار وارزش قابل قیاس نیست. هرگونه کسب پاداش یا انتقال ثواب یا بخشی از آنها مربوط به لطف و کرامت خداوند مهربان است. درروایات به مقدار و شیوه آن اشاره نشده است. البته اگر توبه واستغفار حقیقی باشد خداوند در پرونده انسان تجدید نظر وتفضل می فرماید.
منبع : پایگاه عرفان