بیعت حضرت خدیجه (س)

پيغمبر(ص) امیرالمومنین(ع) را که سيزده ساله بود صدا زد و فرمود: على جان! بيا كنار من بنشين، و به خديجه(س) هم فرمود: خديجه من! شما هم بيا.
بعد رو به آن ها گفت: پس از مرگ من، ولايت على (ع) بر جهان واجب مى شود و امام بعد از مرگ من، على(ع) است، هر چند الآن او سيزده سالش است و هنوز زمان ولايت او نرسيده، ولى من مى خواهم پيش خدا پرونده‌ات پر و كامل بشود.

على جان! دستت را بگذار روى زمين، و اميرمؤمنان (ع) دستش را روى زمين گذاشت. پيغمبر (ص) هم دستش را گذاشت روى دست على (ع)، و بعد به خديجه (س) فرمود، دستت را بگذار روى دست من، و با على (ع) به عنوان امام واجب الاطاعه بيعت كن؛ چون در قيامت اگر در پرونده مردم، رضايت على (ع) نباشد، آنان اهل نجات نيستند.

خديجه (س) گفت: يا رسول ‌الله! به جان، ولايت على (ع) را مى ‌خرم و با على (ع) بيعت مى ‌كنم تا آن جا كه حاضرم جانم را فداى على (ع) كنم.

بحارالانوار، ج 18، 233