دارالعرفان/ محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی گفت: به امام حسین(ع) اعلام شد که اگر تسلیم یزید نشوید دستها، پاها و سر قطع میشود، مال غارت میشود و زن و بچه اسیر میشوند؛ از روز دوم محرم تا روز عاشورا قبل از جنگ چند بار هم به ایشان پیشنهاد شد که تسلیم شوند. امام هر چند بار یک جواب دادند و فرمود: «لا والله» قسم به الله یعنی به آن ذات مستجمع جمیع صفات کمال، من تسلیم این آدم شرابخور، میمونباز، بیدین و جلف نمیشوم و با جان و دل شهادت را قبول میکنم. حال ما برای چه ترامپ و اسرائیل را قبول کنیم؟ به فرموده قرآن مجید اینقدر میایستم تا شهادت و لقای الله.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در مسجد رسول اکرم(ص) تهران، اظهار داشت: کل جهان آفرینش تجلی اسما و صفات خداوند است به این خاطر پروردگار بر همۀ موجودات حق عبادت و اطاعت دارد. آیات قرآن و روایات، عبادت و اطاعت را بهصورت دو عبادت و دو اطاعت ترسیم کرده است: عبادت و اطاعت تکوینی، عبادت و اطاعت تشریعی.
معنا و مفهوم عبادت و اطاعت تکوینی
وی در مورد عبادت و اطاعت تکوینی گفت: در اطاعت تکوینی تمام موجودات هستی شریک هستند، یعنی سر این سفره قرار دارند. موجودات در این عبادت و اطاعت از خودشان اختیار و آزادی ندارند، از وقتی که به وجود میآیند تا وقتی که از دایرۀ وجود خارج میشوند در اطاعت و عبادت هستند و راهی برای تخلف ندارند. پروردگار عالم در سورۀ مبارکۀ نور میفرماید: موجودات به این عبادت و به این اطاعت خود عالم هستند، شعور دارند، دانا هستند «كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِيحَه» (نور، 41) تمام آنها نماز و تسبیح مربوط به خودشان را میفهمند، یعنی میدانند که خدا را عبادت و اطاعت میکنند. در قرآن مجید میخوانیم که «ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ وَ هِيَ دُخانٌ فَقالَ لَها وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيا طَوْعاً أَوْ كَرْهاً قالَتا أَتَيْنا طائِعِين» (فصلت، 11) ما همۀ آسمانها و زمین را بنا کردیم و به کل آسمانها و زمین امر کردیم که به سوی من حرکت کنید؛ آنها مطیعانه به سوی من حرکت کردند، از همان لحظۀ اول و هنوز هم در حرکت هستند و این همان اطاعت و عبادت است.
حق عبادت و اطاعت از خدا برعهدۀ مخلوقین است
مبلغ عرصه بین الملل تصریح کرد: حق عبادت و اطاعت از خدا بر عهدۀ مخلوقین است چون پروردگار عالم، رب آنهاست. این حق عبادت و حق اطاعت بهصورت آزاد و اختیاری بر عهدۀ جن و انس هم هست. به صورت آزاد و اختیاری به این معناست که جن و انس میتوانند این عبادت و اطاعت را انجام ندهند، ولی اگر انجام ندهند ضرر میکنند و عذاب خواهند داشت. اگر انجام دهند اجر و پاداش خواهند داشت و زندگی دنیای آنان هم با انجام عبادت یک زندگی درست، مستقیم و پاکی خواهد بود و آخرت آبادی خواهند داشت.
اگر در برابر وجود مقدس خداوند هزینه نشوید نمیگذارند آزاد زندگی کنید
وی ادامه داد: وجود مقدسی که مستجمع جمیع صفات کمال است، شما را آفریده و شما حق دارید با بودن او، مطیع دیگری باشید؟ شما این حق را دارید که با این قدرت بینهایت سر در برابر قدرتهای قلابی فرود بیاورید؟ قطعاً چنین حقی ندارید. اگر دست از ذات مستجمع جمیع صفات کمال بردارید، کجا میخواهید سر فرود بیاورید؟ نزد بتهای مرده یا بتهای زنده؟ اگر در پیشگاه او سر فرود نیاورید در برابر بتهای زنده و مرده هم سر فرود نیاورید چرا که سرتان را فرود میآورند! اگر در برابر وجود مقدس او هزینه نشوید نمیگذارند آزاد زندگی کنید، میگویند ما را اطاعت کنید تا شما را نگه داریم.
نماز دروازۀ ورود به میلیونها حقیقت است
نویسنده کتاب ارزشمند «نماز» گفت: نماز دروازۀ ورود به میلیونها حقیقت است. اگر «الله» را بفهمم، در ارتباط با ذات مستجمع جمیع صفات کمالم تا آخر عمرم، نه در برابر بت بیجان، نه در برابر بت جاندار یک لحظه هم خودم را هزینه نمیکنم و سرم فرود نمیآید؛ حتی اگر سختی بکشم. حداقل این است که تمام سختیهای قیامت را در این دنیا نابود میکنم.
استاد انصاریان به حکایتی درباره خلوص بینظیر آیتالله نجف آبادی(ره) اشاره و تصریح کرد: مرحوم آیتالله العظمی حاج سید علی نجف آبادی(ره) که یکی از بزرگترین علمای شیعه در این قرن اخیر بوده، شصت و سه چهار سال داشت که از دنیا رفت، ولی خیلی آدم فوقالعادهای بود. زمانی که زنده بود میگفتند اعلم علمای شیعه است. ایشان در عین اینکه در چند رشته تخصص داشت و باید در مقام مرجعیت زندگی میکرد، اما نمی دانم چرا قبول مرجعیت نکرد. او دو کار تا آخر عمرش انجام داد؛ یکی درس داد و اصلاً از درس جدا نبود، یکی هم منبر میرفت، در طول سال هر کجا دعوتش کردند حتی دهاتهای اطراف اصفهان هم منبر میرفت. خیلی از دهاتها او را نمیشناختند، میآمدند اصفهان مدرسۀ صدر و میدیدند یک سید محترمی است، همه به او احترام میکنند، فکر میکردند روضهخوان است، میآمدند میگفتند: آقا ما پنج شب روضهخوانی داریم، میآیی؟ ایشان اگر وقت داشت میگفت: بله میآیم. گاهی در راه که میرفت، دهاتهای سر راه مثلاً درِ یک خانهای باز بود، یک دهاتی دم در ایستاده بود، به این مرد بزرگ الهی که در علم کمنظیر بوده میگفت: آقا این دو زار را بگیر بیا داخل خانۀ ما یک سورۀ یس برای پدر ما بخوان. ایشان میگفت: چشم، به امید اینکه برود داخل این خانه و دوتا مسئله شرعی بگوید، میرفت یک سورۀ یس میخواند و کنارش هم دوتا مسئله یاد خانواده میداد.
یاد دادن معنای نماز به مردم واجب است
وی ادامه داد: آیتالله نجف آبادی(ره) روی اغلب منبرهایی که در خود شهر میرفت یا در اطراف میرفت یک سفارش به طلبهها، به پیشنمازها، به روحانیها، به مردم می داد و میگفت: یاد دادن معنای نماز به مردم واجب است چون با فهم نماز آدم خدا، صفات خدا، جاده درست، قیامت و دشمن را می شناسد، با فهم نماز آدم عملاً خاکسار و فروتن میشود، با فهم نماز عبودیت را لمس میکند، با فهم نماز رسالت را میفهمد، با فهم نماز ولایت اهلبیت(ع) را میفهمد و با فهم نماز امنیت را درک میکند. همه این موارد در تشهد وجود دارد، توحید در تشهد است «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له» توحید و نفی شرک، عبودیت در «عبده»، نبوت در «رسوله»، ولایت اهلبیت(ع) و در درود بر پیغمبر و امنیت واقعی در سه سلام است و پنج حقیقت در تشهد تجلی دارد.
تفسیر سورۀ حمد از زبان امیرالمؤمنین(ع)
مترجم و مفسر قرآن کریم به تفسیر سورۀ حمد از زبان امیرالمؤمنین(ع) اشاره و خاطرنشان کرد: خداوند در سورۀ حمد میداند که چه دریایی از معارف را قرار داده است. عالم بزرگ سنیها، حدود صد و پنجاه سال پیش، در استانبول ترکیه، یک کتابی نوشته به نام «ینابیع المودة» در چاپ جدید چهار جلد است. در جلد اول از قول امیرالمؤمنین(ع) نوشته که حضرت به ابنعباس فرمود: اگر من تفسیر سورۀ حمد را بخواهم برای شما بگویم و شما هم آنچه از من دربارۀ سورۀ حمد میشنوید بنویسید، من تا «وَ لَا الضَّالِّين» را برای شما بگویم و تمامش کنم، آن هم در حد شما و نه آن چیزی که خودم میدانم، بعد بگویم این نوشتهها را به جای دیگر انتقال بدهید، هفتاد شتر جوان باید بیاورید تا این نوشتهها را بار کنید و ببرید.
برای چه ترامپ و اسرائیل را قبول کنیم؟!
وی در بخش دیگری از سخنان خود به دلیل مقاومت امام حسین(ع) در برابر ظلم اشاره و خاطرنشان کرد: به امام حسین(ع) اعلام شد که اگر تسلیم یزید نشوید دستها، پاها و سر قطع میشود، مال غارت میشود، زن و بچه اسیر میشوند؛ از روز دوم محرم تا روز عاشورا قبل از جنگ چند بار هم به ایشان پیشنهاد شد که تسلیم شوند. امام هر چند بار یک جواب دادند و فرمود: «لا والله» قسم به الله یعنی به آن ذات مستجمع جمیع صفات کمال، من تسلیم این آدم شرابخور، میمونباز، بیدین و جلف نمیشوم؛ با جان و دل شهادت را قبول میکنم. حال من برای چه ترامپ و اسرائیل را قبول کنم؟ به فرموده قرآن مجید اینقدر میایستم تا «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْن» (توبه، 52) را به دست بیاورم؛ یا شهادت و لقای الله، یا سر این سگهای هار را به سنگ بکوبم. دو راه وجود دارد، یا در کوران سختیها رسیدن به لقای الله یا سر سگهای هار به سنگ کوبیدن.
استاد انصاریان در مورد معنای رب نیز گفت: «رب» یعنی مالک، اما مالکی که فقط ملکیت بر عالم ایجاد نکرده و کنار بنشیند، مالکی است که در فضای مالکیت خود مربی هم هست. خدا وقتی مملوکش را میسازد در دامن محبت و مهر و لطفش تربیت هم میکند، او نطفه را در صلب پدر و رحم مادر میسازد و مالک است، اما این نطفه را در رحم مادر پرورش میدهد و تبدیل میکند به مسیح، به ابراهیم، به یوسف، به موسی، به نوح، به ذوالکفل، به پیغمبر(ص)، به امیرالمؤمنین(ع) و به مردم مؤمن و پاکان عالم؛ مالک مربی است.
خداوند مالکی است که نسبت به تمام جهانیان و انسان نظر تربیت تکوینی دارد
استاد اخلاق حوزه های علمیه خداوند را مربی مهربان دانست و اظهار کرد: خداوند مالکی است که نسبت به تمام جهانیان و انسان نظر تربیت تکوینی دارد یعنی انسان را رشد مادی میدهد لذا اگر دهاتی ایرانی هستید، سلمان می شوید. اگر سیاه چهرۀ حبشی آفریقایی هستید، بلال شوید و اگر خرما فروش بردۀ ایرانی هستید، میثم تمار شوید؛ یعنی خدا غیر از نگاه تربیت تکوینی، نگاه تربیت تشریعی به انسان دارد. در رحم مادر جسم را تربیت میکند، در رحم دین هم روح را تربیت میکند، این معنی رب است و با تمام عالمیان این چنین میکند.
خداوند زنجیر، فلک، چوب و زندان ندارد بلکه رحمان و رحیم است
استاد انصاریان گفت: این مربی(خداوند) زنجیر، فلک، چوب و زندان ندارد بلکه رحمان و رحیم است. «الحمدلله رب العالمین الرحمن الرحیم» یعنی من یک مالک مربی هستم که در دنیا و آخرت، رحمت و رحمانیتم نسبت به شما بینهایت است لذا بعد از «الحمدلله رب العالمین» که مسئلۀ دنیاست خدا میگوید «الرحمن الرحیم» و پشت سرش میگوید «مالک یوم الدین» یعنی قیامت را وصل به رحمن و رحیمی میکند. خدا برای اینکه خیالت را راحت کند در نماز توجهت را به یک «الرحمن الرحیم» دیگری جلب میکند، یعنی اول نماز میگویی «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ مالِكِ يَوْمِ الدِّين» یعنی میگوید: من الله هم در دنیا با تو با رحمانیت و رحیمیت معامله میکنم، هم در آخرت با رحمانیت و رحیمیتم معامله میکنم. حالا میخواهی من را رها کنی و درِ کدام خانه را بزنی؟!
انتهای پیام /
برای مشاهده مطالب بیشتر اینجا کلیک نمایید.
منبع : پایگاه عرفان