انسان شکیبا

صبر، خودداری از جزع به هنگام درد و بلاست و انسان شکیبا زبان شکایت از حضرت حق در حضور خلق ندارد.


برگرفته از کتاب گوهر شکیبایی نوشته استاد حسین انصاریان