دارالعرفان/ محقق و پژوهشگر علوم و معارف قرآن کریم با بیان اینکه عده ای از معنای اصلی خود خارج شدند و به یک کلمه پوچ و مضر تبدیل شدند، گفت: سطح زمین را می‌بینید گرفتار چه جنایتکارانی در آسیا، آفریقا، اقیانوسیه و مناطق دیگر جهان از جمله اروپا و آمریکاست که دائم برای اهل زمین تولید درد می‌کنند، خدا آنان را به انواع لعنت‌هایش گرفتار کرده، اما خودشان نمی‌فهمند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در حسینیۀ همدانی‌های تهران، اظهار کرد: پروردگار عالم موجودی را پست نیافریده است، در قرآن این تعبیر را می‌آورد که تمام عالم هستی «كَلِماتُ اللَّه»(لقمان، 27) هستند؛ همین که کلمات از نظر خلقت، ذات و وجود وصل به پروردگارند یعنی کلمات الله دارای ارزش هستند.
وی ادامه داد: خداوند براساس آیات قرآن راهی را که باید همۀ کلماتش ـ موجوداتش ـ طی کنند، را هم به آنها فهمانده و هم توان حرکت در آن راه را با شرایطی که لازم هست به آنها عنایت کرده است. آنها این راه را که ادامه دهند پایان این راه خود پروردگار است.
پایان و منتهای حرکت همۀ موجودات وجود مقدس رب است
وی با بیان اینکه پایان و منتهای حرکت همۀ موجودات وجود مقدس رب است، آن پایان چه کیفیتی دارد و چیست؟ گفت: کیفیت این پایان را باید اهل دلی، اهل چشمی و اهل روحی بیان کند که تاکنون کسی بیان نکرده است، امام باقر(ع) می‌فرماید: حروف بیست و هشت حرف است (الف، ب، ت، ث، ... ) از زمان حضرت آدم تا ظهور - معدن علم الله که امام دوازدهم است - دو حرف آن برای مردم معلوم می‌شود، بیست و شش حرف دیگر پنهان و سرّ است. دستیابی به آن 26 حرف به نگاه امام باقر(ع) و امام صادق(ع) امکان ندارد. امام زمان که بیاید بیست و شش حرف دیگر را پرده‌برداری می‌کند، آن وقت معلوم می‌شود علم و معرفت چیست.
استاد انصاریان افزود: ما که به این «إِلى رَبِّكَ مُنْتَهاها» دسترسی نداریم، و تنها به معنی لغوی آن فقط دسترسی داریم. سیر همه موجودات به سوی پروردگار هست و آنجا ختم جاده است؛ حالا چه خواهد شد و چه وضعی پیش خواهد آمد را نمی‌دانیم، از این پرده کسی خبردار نیست. در قرآن می‌بینیم که پروردگار بعد از خلقت کلماتش که همین موجودات هستند راه همه را به رویشان باز کرده، قدرت و سلوک را هم به آنها داده است.
خورشید زمینۀ اشتباه در حرکت ندارد
وی نمونه هایی را بیان کرد که نشان از جاده کل آسمان‌ها و زمین است و وجود مقدس خداوند راه حرکت مجموع آسمان‌ها و زمین را به روی انسان گشوده است و گفت: خداوند در آیه ۱۲ سوره فصلت می فرماید: «وَأَوْحى فِي كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها» به تمام آسمان‌ها که زمین هم یکی از سیارات این آسمان‌هاست، امرش را دادیم. سیارات منظومه شمسی که از آسمان‌ها هستند، و «وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيم»(یس، 38) خورشید در جریان است در همان قرارگاهی که برایش قرار دادند. «لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَها أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَر»(یس، 40) خورشید زمینۀ اشتباه در حرکت ندارد.
خورشید حتی یک ثانیه در حرکت خود اشتباه ندارد
استاد برجسته اخلاق در حوزه علمیه افزود: دانشمندان احتمال می‌دهند از عمر خورشید پنج میلیارد سال گذشته است. یک ثانیه هم از حرکتش در جاده‌ای که دارد منحرف نمی‌شود؛ لذا اول هر تقویمی را که نگاه می‌کنید، می‌بینید تحویل سال را به ثانیه بیان می‌کنند لذا معلوم می‌شود خورشید با شش میلیارد سال و زمین با چهار میلیارد و پانصد میلیون سال یک ثانیه هم در حرکتی که دارند، اشتباه نمی‌کنند و افراط و تفریط ندارند.
قیامت در کنار یک زنبور جواب قانع‌کننده‌ای برای وجود مقدس خداوند داریم؟
وی ادامه داد: خداوند در آیه 50 سوره طه می فرماید: «قالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطى كُلَّ شَيْ ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى»(طه، 50) پروردگار ما کسی است که همه چیز را آفریده و بلافاصله بعد از به وجود آمدن کل شیء، راه لازم را به رویش باز و هدایت کرده است. این برای همۀ عالم است، اما یک آیه هم دربارۀ موجودات زمینی هست که از آیات عجیب قرآن است. «وَأَوْحى رَبُّكَ» رب یعنی پرورش‌دهنده یعنی تربیت‌کننده، «وَأَوْحى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ» من راه زنبور عسل را به زنبور وحی کردم، معلوم می‌شود زنبور را طوری آفریده که با اینکه از سر انگشت آدم کوچکتر است وحی را می‌تواند بگیرد، به او وحی کردم «أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتا» برو سر کوه مسکن بگیر «وَ مِنَ الشَّجَرِ» یا برو روی درخت‌ها کندو بزن، «وَ مِمَّا يَعْرِشُون»(نحل، 68) یا برو روی داربست‌ها کندو بزن. کف زمین نیا لانه درست کن چون مصون نیستی. این بخشی از راه تو ای زنبور است «أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُون»، اما بخش دیگر جاده «ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرات»(نحل، 69) از هر میوه و شکوفه‌ای که در این عالم قرار دادم حق خوردن داری آزاد هستی، چون کل حلال، پاک و رزق الله است. باید فکر کرد که ما قیامت در کنار یک زنبور جواب قانع‌کننده‌ای برای وجود مقدس او داریم؟
زندگی بهترین بندگان خداوند
مبلغ عرصه بین الملل گفت: خداوند می فرماید: بهترین بندگان من مثل صدیقه کبری(س) و امیرالمؤمنین(ع) هستند. کل متراژ خانۀ امیرالمؤمنین(ع) و صدیقه کبری(س) با چهار فرزند، صد متر نیست. این مسکن اینان بود و یک بار هم گلایه نکردند که خدایا خودت ما را سلطان دنیا و آخرت قرار دادی، زهرا را ملکه هستی قرار دادی، چرا در یک خانه صدمتری آن هم کاه‌گلی و سقفش هم با این چوب‌های گره خوردۀ درخت خرما و فرش اتاق پذیرایی‌مان را شش تا پوست بزی که به هم دوختیم قرار دادی؟
اولیای الهی مهمان تمام رزق معنوی الهی بودند
استاد انصاریان اظهار کرد: اولیای الهی طور دیگری مهمان خدا بودند، مهمان فرشی و ماشینی و خانه‌ای و مهمان چلوکبابی نبودند، مهمان تمام رزق معنوی الهی بودند؛ در همان خانه و زندگی، خوب هم گیرشان آمد. زمانی که رئیس‌جمهور بود -رئیس‌جمهورهایی اگر متدین و مؤمن باشند ناراحت نباشند - خودش می‌گوید: «الَا وَ إِنَّ إِمَامَكُمْ قَدِ اكْتَفَی مِنْ دُنْیاهُ بِطِمْرَیهِ وَ مِنْ طُعْمِهِ بِقُرْصَیهِ» امام شما از دنیای شما با این وسعت کشاورزی و باغ و این همه نعمت، از دنیای شما برای شکمش قناعت کرده به دو تا نان جو در بیست و چهار ساعت، و از لباس‌های کل دنیای شما قناعت کرده به یک پوشش کهنه، هیچ هم ناراحت نیست. اما ما به صورت دیگری مهمان خداوند هستیم، کسی که مهمان شکمی و شهوتی است، توقعش از خدا بالاست و گاهی هم کارش به ایراد گرفتن به خدا می‌رسد!
ادب بی نظیر امام حسین(ع) در پیشگاه خداوند
وی به گله نکردن امام حسین(ع) در اوج مصیبت اشاره و خاطرنشان کرد: یک سمت امام حسین(ع) هشتاد و چهار زن و بچه صدای گریه‌شان به گوشش می‌خورد، طرف دیگر با چشمش هفتاد بدن قطعه‌قطعه را می‌بیند که خودش شب عاشورا فرموده مانند اینها در اولین و آخرین وجود ندارند «لا أعلم أصحاباً خیراً من أصحابی و لا أهل بیت أبر و أوصل من أهل بیتی»؛ حضرت در یک چاله افتاده و هیچ جای سالمی ندارد، در بین همه این مصیبت ها، امام حسین(ع) ادب بی نظیر دارند، صورتشان را روی خاک می‌گذارند و می‌گویند: «الهی رضا بقضائک» اصلاً من کنار تو هیچ حرفی ندارم جز اعلام رضایت، از تو راضی هستم و خوشم می‌آید.
وی خطاب به انسان ها گفت: ای انسان گلایه داری؟ از خودت گله کن، به خودت برس، ببین مشکلاتی که برایت پیدا شده چه کمبودهایی در عبادت و ارتباط و محبت با خدا داشتی؟ از خودت گلایه کن، این بهترین گلایه است.
راهی که خداوند مشخص کرده را طی کنید و افراط، تفریط و گمراهی نداشته باشید
استاد انصاریان ادامه داد: «ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرات»، آنچه میوه و گل و شکوفه در این کرۀ خاک است برای تو حلال، مهمان من هستی، من هر چه برایت قرار دادم گل است. گل به معنی گل روی درخت یا روی شاخه نیست، به ما می‌گویند جنس را ببر به جان خودت گل است، آقازاده‌ات را دیدم به خدا گل است. زنبور من! هر چه در این عالم برایت قرار دادم گل است، یعنی بهترینش است و بخور. «فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلا»(نحل، 69) فقط راهی که من پروردگار برایت قرار دادم طی کن. افراط، تفریط، انحراف، گمراهی، دوری، لغزش نداشته باش. این مسیر را که طی می‌کنی، خدا خبر می‌دهد و خبرش را دیگر به ما می‌دهد و کاری به زنبور ندارد.
استاد انصاریان در پایان اظهار کرد: سطح زمین را می‌بینید گرفتار چه جنایتکارانی در آسیا، آفریقا، اقیانوسیه، مناطق دیگر جهان، اروپا و آمریکاست که دائم برای اهل زمین تولید درد می‌کنند، بعد از هفتاد سال عمر و این همه امکانات هنوز یک روزشان مثل یک زنبور نشده است، خدا آنان را به انواع لعنت‌هایش گرفتار کرده، اما خودشان نمی‌فهمند. این است کلمه‌ای که از معنای اصلیش درآمده و به کلمه مهمل، پوچ، پوک، یزید، معاویه و شمر و عمرسعد، آل‌سعود و سران آمریکا و سران انگلیس تبدیل شده است.
متن کامل، صوت و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید