او پرده از چهره قرآن برداشت و ايمان و دين خدا را او زنده كرد. چرا يكصد و بيست و چهار هزار پيامبر مثل پروانه دور قبرش مي‌گردند؛ چون اگر عاشوراي او نبود، آنچه انبيا و مرسلين آورده بودند به باد فنا رفته بود.
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله شیخ حسین وحیدخراسانی، این مرجع تقلید عالیقدر طی سخنان خود درباره محرم الحرام گفت: دين، توحيد و قرآن فقط به خون سيدالشهدا(ع) زنده است. او پرده از چهره قرآن برداشت و ايمان و دين خدا را او زنده كرد و اگر عاشورايش نبود، آنچه انبيا و مرسلين آوردند، به باد فنا مي‌رفت.
حضرت آيت‌الله وحيد خراساني، امروز با توجه به نزديك شدن ماه محرم در مسجد اعظم قم اظهار داشت: دراين ايام، سه مهم پيش رو داريم: اول، نسبت به خودمان، دوم نسبت به مردم و سوم، نسبت به صاحب اين ايام.
ایشان در ادامه افزود: هرسه بحثش مفصل است، اما اجمال مطلب اين است كه فرصتي براي شما پيش آمده و اين فرصت برق‌آسا مي‌گذرد و حسرت كبرايش براي فرد فرد ما مي‌ماند. در حاليكه هريك از شما مي‌توانيد امر هدايت نفوس را متصدي بشويد.
اين مرجع تقليد با بيان اينكه گفتن اين كلمه سهل است، اما به كنه مطلب رسيدن در كمال صعوبت است، اضافه كرد: تخصيص آيه نفر، اهميت نفر را نشان مي‌دهد: فلولا نفر. اين نفر براي چيست؟ ليتفقهوا في‌الدين. شرح اين آيه در اين مجال ميسر نيست. متعلّق هيأت، يك ماده است و آن ماده، مضاف است. فهم هريك از اين دو بسيار دشوار است. آيت‌الله وحيد خراساني ادامه داد: متعلق، امر تفقه است. خود تفقه يك هيأت دارد و يك ماده. هم هيأت را بايد فهميد و هم ماده را. اما هيأت چيست؟ بين هيئات مختلف، هيأت، هيأت تفعل است. ماده‌اي كه تحت اين هيأت رفته، فقه است. فقه امر ذات تعلق است. فقه در قرآن فهم است. اين فهم متعلَّق به چيست؟ اين دين چيست؟ همان ديني است كه ان الدين عندالله الاسلام. اين همان دين است كه ابراهيم خليل با آن عظمت، وقت بناي بيت، آرزويش اين بود: «رَبَّنا وَاجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ.» آن وقت، كار شما تفقه در اين دين است.
وي ادامه داد: منتها اين كار به اين سادگي ميسر نمي‌شود. افسوس كه عمر گذشت، آن وقتي كه توانستيم نفهميديم وآن وقت كه فهميديم نتوانستيم. خوشا به حال آنها كه در وقت توانستن بفهمند.
حضرت آيت‌الله وحيد خراساني تصريح كرد: اگر اين برنامه را از امروز عملي كنيد، خودتان انقلاب نفس را درك خواهيد كرد. خوب حديث را بفهميد: «اشراف امتي حمله القرآن و اصحاب الليل» اولاً امت او چه امتي است؟ «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ.» اين ارزش امت اوست. شهدا بر عموم بشر امت اويند. حال بايد ديد اشراف اين امت كيان‌اند؟ آن هم اشرافي كه حضرت خاتم (ص) سكه شرف به سينه آنها نصب كند. «اشراف امتي حملةالقرآن و اصحاب‌الليل.»
ایشان ادامه داد: اين بيان عصاره مي‌شود در دوكلمه؛ شرف آن هم شرفي كه اشرف عالم او را شرف بداند در اين دو كلمه جمع است. «اشراف امتي حمله القرآن و اصحاب الليل» از امروز شروع كنيد بدون استثنا، هيچ شب و روزي بر شما نگذرد، مگر با اين عمل. اما روز، حملةالقران؛ «فاقروا ماتيسر من القرآن.» آن اندازه كه ميسر است قرآن بخوانيد، ولي راه بايد طوري رفت كه سريع به مقصد رسيد. تمام دقائق كمال در روايات متشتت است. بايد اينها را جمع كرد. اين جا اين جمله را فرموده و جاي ديگر باز فرموده چطور حامل قرآن شو. قرآن بخوانيد، اما آن قرآن را هديه كنيد به صاحب عصر ولي زمان (عج). عمل را از خود منقطع و به او متصل كنيد. چه مي‌كند اين فرموده؟ بحث فني عظيمي دارد. خود انقطاع عمل از نفس و ربط عمل به مبدأ فيض وجود. حكم اكسيري پيدا مي‌كند كه فلز را منقلب مي‌كند.
اين مرجع تقلید عالیقدر اضافه كرد: اما كلمه دوم، به اصحاب الليل مربوط است. به هر وضعي كه هست، آخر شب بيدار شويد و روي اين مطالب فكر كنيد. بالاترين مقام چه مقامي است؟ مقامي كه خدا براي شخص اول عالم معين كرده است. ديگر از نظر عقل و نقل غير از اين غيرمعقول است. چنين مقامي را خدا به همچو كسي وعده داد، اما به يك خصوصيت فرمود: «وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً» از اين جا بايد فهميد چطور عمر ما گذشت و راه را طي نكرديم. به اين شرف نرسيديم. اشراف امتي حملةالقرآن و اصحاب الليل.
حضرت آيت‌الله وحيد خراساني افزود: اگر اين طور شديم، نفس ما به مبدأ نور وصل مي‌شود. از آن جا مدد مي‌شود. آن وقت است كه بشر خواهد فهميد اثر تربيت اين دين چيست؟ اين كاري است كه بايد با خودمان كنيم. اما كاري كه با مردم است كه اين فرصت‌ها از دست نرود، سعي كنيد در اين دهه كه بهار حيات دل‌هاست به هر قيمتي كه هست اين دو كار را انجام دهيد؛ چرا كه بالاتر از اين دو پيش خدا هيچ عملي نيست: يك گمراه از خدا را به خدا برگردانيد. عبد آبق از اين مولا را برگردانيد به عبوديت او و يك كسي كه امام زمانش را گم كرده با ولي عصر (عج) آشنايش كنيد.
اين مرجع تقليد با بيان اينكه مجالستان را منحصراً در اين دو كلمه صرف كنيد، گفت: ارزش اين دو مقوله به حدي است كه نبايد وقت را ببازيد و از دست بدهيد. اول، آن قرآن و شب‌زنده‌داري را عملي كنيد. بعد متصدي هدايت مردم شويد. آن وقت، اثرش اين است اگر يك گنهكار را از گناه توبه دهيد و بيگانه از امام زمان (عج) را با او آشنا كنيد. اجرش، ثواب صد سال است كه همه روزها را روزه بگيريد و شب‌ها تا به صبح عبادت كنيد. «اغتنموا الفرص.» فرصت‌ها را از دست ندهيد.
حضرت آيت‌الله وحيد خراساني درباره مطلب سوم گفت: بايد وظيفه‌مان را نسبت به صاحب اين ايام بدانيم و بفهميم كه چه خوني ريخته شده است؟ هيچ دانستيم كه چه كسي كشته شد؟ شيخ طوسي، شيخ صدوق و ابن قولويه اين روايت را نقل كرده‌اند. مختصري از اين روايت بس است. اين نص حديث صحيحي است كه مثل شيخ انصاري در موارد احتياط در نفوس طبق سند اين حديث فتوا مي‌دهد. در اين حديث مسأله اين است: «اشهد انّ دمك سكن في‌الخلد» شهادت مي‌دهم خون تو در خلد مسكن كرده است. كيست كه بفهمد حسين بن علي كيست؟ خلد كجاست؟ در آن ملأ اعلي كه مركز قديسين عالم است، خون او زينت آن عالم است. كسي كه جسمش آنجاست، روحش كجاست؟ كيست كه بفهمد چه كسي كشته شد؟ چطور كشته شد؟ براي چه كشته شد؟
ایشان ادامه داد: ما در آن حد نيستيم كه خود او را بشناسيم. بايد نگاه كنيم ببينيم آن آخرين مرحله‌اي كه شعاع وجود او تابيده به كجا رسيده، بعد كشف كنيم كه آن آفتاب چيست وكجاست؟ وقتي شعاعش به زائر قبرش مي‌خورد، اثرش معلوم مي‌شود. فرمود: پياده اگر بروي به هر قدمي يك حسنه برايت مي‌نويسند و يك سيئه محو مي‌كنند. سواره بروي به هرجا كه سُم اسبت برسد به هر قدمي يك حسنه ثبت و يك سيئه محو مي‌شود. يعني از آنجا تصفيه‌ات مي‌كنند تا لياقت پيدا كني. فرمود، وقتي رسيدي به در حرم، خدا تورا از مفلحين قرار مي‌دهد. خود من هنوز متحيرم چه خبر است. وقتي رسيدي به در حرمش مي‌شوي از مفلحين. يعني چه از مفلحين؟ به قرآن رجوع كنيد و ببينيد به فلاح رسيدن چه شرايطي دارد؟ بعد بفهميد اين دستگاه چه دستگاهي است.
اين مرجع شيعي با اشاره به آيات شريف قرآن گفت: در سوره مومنون مي‌خوانيم: «قد افلح المومنون الذين هم في صلاتهم خاشعون.» تا برسد به اينجا كه «والذين هم عن اللغو معرضون.» وقتي به اين جا رسيد، مي‌شود «المفلحون.» اين مقام به قدري عظيم است كه «ذلك الكتاب لاريب فيه هدي للمتقين الذين يومنون بالغيب و يقيمون الصلاة و مما رزقناهم ينفقون والذين يومنون بما انزل اليك و ما انزل من قبلك و بالاخرة هم يوقنون اولئك علي هدي من ربهم و اولئك هم المفلحون.»
حضرت آيت‌الله وحيد خراساني اضافه كرد: اين چه اكسيري است كه اين طور منقلب مي‌كند؟ آهني را به طلاي احمر مبدل مي‌كند كه در راه قبر او قدم زده است. مهم اين است كه فرمود وقتي فرغت من مناسكك، وقتي از مناسكت فارغ شدي، آنجا حج بيت است، با اين افتراق كه آن حج، حج بيت است و اينجا حج خود خداست. حج قصد است و مقصد در آنجا عبارت است از كعبه، اما مقصد در اين زيارت، خود خداست، چون به نص صحيح: «من زار الحسين بكربلا كان كمن زارالله في عرشه.» پس از حج خدا كه فارغ شدي، آنكه محيرالعقول است، اين است كه فرمود: وقتي فرغت من مناسكك، خدا مي‌نويسد تو را از فائزين. ديگر از مقام مفلحين از در قبر او به بالا سر او متقلب مي‌شود به فائزين. متن كلام خدا را بايد ديد تا حديث را فهميد. «الذين آمنوا و‌هاجروا و جاهدوا في سبيل‌الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله والئك هم الفائزون.» مقام فائزون اين مقام است: «يبشرهم ربهم برحمة منه و رضوان و جنات لهم فيها نعيم مقيم خالدين فيها ابدا ان الله عنده اجر عظيم.»
اين مرجع جهان اسلام خاطرنشان كرد: اين مرحله كه مرحله كمال سعادت بشري است، در گرو بالاي قبر سر حسين بن علي (ع) است. كسي كه اين طور زيارت قبرش او را منقلب مي‌كند، آيا روز قيامت وقتي مادرش با آن پهلوي شكسته با آن بازوي ورم كرده، آن پيراهني كه به همچو خوني آغشته بر سر بيندازد، چه خواهد شد و چه خواهد كرد؟ اين است كه مملكت بايد يكپارچه «يا حسين» بشود. بايد سراسر اين مملكت شيون و صيحه در عزاي يك همچو كسي باشد. عالمي منقلب است و مردم خيال مي‌كنند اين عزاداري‌ها در حد افراط است. عقل كجا، شعور كجا! هرچه هست، تفريط است. واقعه، واقعه‌اي است كه نص صحيح اين است: «جميع‌الخلائق بكت السموات السبع.» هفت آسمان بر او گريه كرد. «بكت‌السموات السبع والارضون السبع و ما فيهن و ما بينهن و ما يري و ما لايري.» مردم بايد بيدار شوند. ابن حجر هيثمي كتابي در رد شيعه نوشته و در اين كتاب تصريح كرده كه تمام رجال عامه ـ آنها كه اهل حديث و نظرند ـ ضبط كردند كه وقتي سر او بالاي نيزه رفت، در تمام زمين هرجا سنگ از كره برداشتند، خون جوشيد. وظيفه مردم در ايام عاشورا چيست؟ اي شيعه علي بن ابي طالب! به اين لاطائلات گوش نده. اگر دستتان از دامن او كوتاه شد، خسرالدنيا و الاخره‌ايد.
حضرت آيت‌الله وحيد خراساني در پايان گفت: اين دين، اين توحيد و اين قرآن فقط زنده به خون اوست. اوست كه با اين قدم و با اين عمل، كاري كرد كه تا روز قيامت اين دين آسيب نبيند. او پرده از چهره قرآن برداشت و ايمان و دين خدا را او زنده كرد. چرا يكصد و بيست و چهار هزار پيامبر مثل پروانه دور قبرش مي‌گردند؛ چون اگر عاشوراي او نبود، آنچه انبيا و مرسلين آورده بودند به باد فنا رفته بود.
منبع : شیعه انلاین