به گزارش روابط عمومی و اموربین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در قم، اظهار کرد: در آیهٔ پانزدهم سورهٔ احقاف از وجود مبارک حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) به انسان تعبیر شده و خداوند می‌فرماید: «وَوَصَّینَا اَلْإِنْسٰانَ بِوٰالِدَیهِ» همچنین امام صادق(ع) به نقل از روایات معتبر می‌فرمایند: نام دیگر سوره فجر، سورةالحسین است و به این علت آیات شریفه «یٰا أَیتُهَا اَلنَّفْسُ اَلْمُطْمَئِنَّةُ، اِرْجِعِی إِلیٰ رَبِّک رٰاضِیةً مَرْضِیةً» به نام حضرت حسین(ع) است.
حسین(ع)؛ انسانی کامل
نویسنده کتاب ارزشمند «سیدالشهدا(ع) تجلی عبودیت» ادامه داد: آیات دیگری هم در قرآن هست که حضرت حسین(ع) از مصادیق اتمّ آن آیات است؛ مانند آیهٔ تطهیر در سورهٔ احزاب و آیهٔ 23 سورهٔ شوری که خداوند می‌فرماید: «لاٰ أَسْئَلُکمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِی اَلْقُرْبیٰ»؛ همچنین آیات دیگری هم وجود دارد که در کتب ما از قول ائمهٔ طاهرین(ع) نوشته‌اند و حسین(ع) را انسانی کامل معرفی کرده‌اند.
حضرت علی(ع)؛ بی‌نظیر در عبادت، ایمان و اخلاق
مبلغ برجسته بین‌الملل به مصادیق «اَلْإِنْسٰانَ» و «وٰالِدَیهِ» در سورۀ احقاف اشاره و بیان کرد: کلمهٔ «انسان» در سورهٔ احقاف، یعنی کل انسان‌ها و بدین معناست که ابی‌عبدالله(ع) به‌تنهایی همه ارواح مطهره، همهٔ انسانیت، اخلاق، کرامت، ارزش‌ها و کمالات است. در آیه «وَوَصَّینَا اَلْإِنْسٰانَ بِوٰالِدَیهِ» منظور از «وٰالِدَیهِ» یعنی امیرالمؤمنین(ع) و صدیقهٔ کبری(س). پیغمبر(ص) دربارهٔ امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمایند: اگر ایمان علی(ع) را به جنس قابل‌کشیدن تبدیل کنند و در یک کفهٔ ترازو بگذارند، تمام آسمان‌ها و زمین را در کفهٔ دیگر بگذارند، ایمان علی(ع) سنگینی می‌کند. حضرت زین‌العابدین(ع) نیز دربارهٔ عبادت امیرالمؤمنین(ع) به جابر فرمودند: چه کسی طاقت عبادت جدم علی(ع) را در این عالم دارد؟ اخلاق عاطفی امیرالمؤمنین(ع) هم بی‌نظیر است و نمونه آن نوع، برخوردِ حضرت با ابن‌ملجم بود.
استاد انصاریان ادامه داد: دربارهٔ مادر ابی‌عبدالله(ع) هم شیخ صدوق(ره) نقل می‌کند که پیغمبر(ص) می‌فرمایند: بهشت مشتاق چهار زن یعنی آسیه(س) همسر فرعون، مریم(س) مادر عیسی(ع)، خدیجه(س) و حضرت فاطمه(س) سیدة نساءالعالمین است.
انتقال خلقیات و کمالات از پدر به فرزند
محقق، مفسر و پژوهشگر علوم قرآنی، با بیان اینکه همهٔ خُلقیات حضرت علی(ع) به ابی‌عبدالله(ع) انتقال پیدا کرده است، گفت: طبق علوم روز از طریق ژن و وراثت بسیاری از ویژگی‌ها به نسل‌های بعدی انتقال می‌یابد و اخلاق، ایمان، عمل، عقل، علم، فکر، عبادت، کرامت، شخصیت و کمالات امیرالمؤمنین(ع) از طریق ژن به وجود ابی‌عبدالله(ع) انتقال پیدا کرده و این انتقال تا امام زمان(عج) ادامه داشته است.
ابی‌عبدالله(ع) تاکنون میلیاردها قلب را متوجه خدا کرده است
وی در پاسخ به این پرسش که بنابر آیه «وَوَصَّینَا اَلْإِنْسٰانَ بِوٰالِدَیهِ إِحْسٰاناً» این انسان چه احسانی به امیرالمؤمنین(ع) و صدیقهٔ کبری(س) کرده است؟ اظهار کرد: ابی‌عبدالله(ع) تاکنون میلیاردها قلب را متوجه خدا کرده، حادثهٔ او میلیاردها بی‌دین را دیندار کرده و میلیاردها گنهکار را توبه داده است. مگر ما در روایاتمان نداریم که فرزند شایسته هر کاری کند، خیرش به پدر و مادر هم می‌رسد. حالا ببینید که چقدر خیر از طرف ابی‌عبدالله(ع) به امیرالمؤمنین(ع) و صدیقهٔ کبری(س) رسیده است! در کتاب «کامل‌الزیارات» است که وقتی امیرالمؤمنین(ع) او را می‌دیدند، امیرالمؤمنین(ع) می‌گفتند: «بِأبی اَنتَ و اُمّی» حسین من، پدر و مادرم فدایت شود!
عدم ورود به حوزه معنویت به دلیل هوای نفس و وابستگی به امور مادی
استاد انصاریان در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه بسیاری عالِم به حقایق هستند و از حقایق در حد خودشان خبر دارند، ولی کافر، مشرک و بی‌دین می‌باشند، گفت: برخی از انسان‌ها با وجود خبردار بودن از حقایق، اما در حوزهٔ معنویت وارد نمی‌شوند چون لیاقتشان را با وزر و وبال امور مادی، هوای نفس و شهوات بی‌در و پیکر ازبین برده و نابود کرده‌اند. قرآن مجید می‌فرماید: «إِنْ هُوَ إِلاّٰ ذِکرٌ لِلْعٰالَمِینَ»(سورهٔ یوسف، آیهٔ 104) این قرآن، توجه‌دهندهٔ جهانیان به حقایق عالم هستی است؛ یعنی حقایق توحید، نبوت، امامت، احکام، عمل صالح، اخلاق و «ذِکرٌ لِلْعٰالَمِینَ» یعنی توجه‌دهنده، بیدارکننده و یادآوری‌کننده برای «عالمین».
استاد برجسته اخلاق حوزه علمیه قم، تصریح کرد: طبق فرمایش قرآن «لِمَنْ شٰاءَ مِنْکمْ أَنْ یسْتَقِیمَ»(سورهٔ تکویر، آیهٔ 28) از بین شما انسان‌ها کسانی طالب، خواهان، عاشق و لایق هستند که در راه الهی قرار بگیرند؛ حال اگر کسی نخواهد، به‌خاطر اینکه لیاقتش را نابود کرده و خودش درهای فیوضات را به روی خودش بسته، هیچ‌چیزی گیر او نمی‌آید. اگر یک آدم کور، یک آدم بی‌دست یا یک آدم بی‌پا را کنار خزانه‌های مملو از جواهرات دنیا ببرند، آدم کور جواهرات را نمی‌بیند، آدم بی‌دست قدرت برداشتن ندارد و آدم بی‌پا هم قدرت حرکت برای رفتن در خزانه را ندارد.
بلای عظیمِ محرومیت از فیوضات الهی
استاد انصاریان به بلای عظیمِ محرومیت از فیوضات الهی اشاره و بیان کرد: افرادی که خودشان لیاقتشان را با تراکم گناهان، مخصوصاً گناهان اخلاقی و به‌ویژه کبر، مثل ابلیس از دست داده‌اند، به بلای عظیمی گرفتار شده‌اند. ابلیس با اینکه همه‌چیز داشت، «أَبیٰ وَ اِسْتَکبَرَ وَ کٰانَ مِنَ اَلْکٰافِرِینَ»(سورهٔ بقره، آیهٔ 34) کبرش باعث شد که از کافرین شود؛ او لیاقتش را از دست داد و آن استعداد معنویت‌پذیری را با همین شمشیر کبر کُشت. اگر با این شمشیر به خودش حمله نکرده بود، او هم برای ابد جزء فرشتگان قرار داشت و در هر حریم ملکوت زندگی می‌کرد؛ اما لیاقتش را از دست داد. این بلای عظیمی است که انسان شایستگی خودش را در برابر فیوضات الهیه از دست بدهد.
انتهای پیام /
متن کامل، صوت،عکس و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید