جاهل به نعمت‌ها و جایگاه هزینه آن نباشیم
به گزارش روابط عمومی و اموربین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی شب‌های ماه مبارک رمضان در حسینیهٔ همدانی‌ها، اظهار کرد: شناخت نعمت‌های الهی گرچه به‌طور مشروح و مفصل نباشد و فقط وجود نعمت‌ها را بشناسیم، بر ما لازم است؛ نکته دیگر اینکه باید جای هزینه کردن نعمت‌ها را هم بشناسیم. نباید جاهل به نعمت‌ها و جایگاه هزینه آن باشیم. البته کسانی که نمی‌شناسند باید مانند حیوان زندگی کنند، چون حیوانات قدرت شناخت نسبت به نعمت‌های حق را ندارند و جای هزینه‌اش را هم نمی‌دانند.
مبلغ برجسته بین الملل ادامه داد: نعمت‌شناسی و جایگاه هزینۀ نعمت، به انسان کمک می‌کند تا در مسیرِ به سوی انسانیت و اخلاق انسانی قدم بردارد. این نعمت‌ها بعد از شناخت و فهم جایگاه هزینه، به انسان قدرت می‌دهد که مسافر الی الله شود و هر کسی هم می‌تواند در حد خودش هر دو مسأله را بشناسد و سالک الی الله شود.
نعمت‌های ظاهری و باطنی
وی به انواع نعمت‌های خداوند برای انسان‌ها اشاره و تصریح کرد: نعمت‌های ظاهری و باطنی از جمله نعمت‌های خداوند برای انسان‌هاست. خداوند در آیه 20 سورۀ لقمان می‌فرماید: «وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً» من سفرۀ نعمت آشکار را که همین مجموعه نعمت‌های مادی است به تناسب نیاز شما کامل کردم و هر چه بدنتان احتیاج داشته برایتان قرار دادم؛ «مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ» از جمله نعمت‌های باطنی هم خِرَد، لبّ و عقل، روح و باطن قلب است. امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند: «باطن قلب، حرم الله است».
وجود انبیا، ائمه و قرآن مجید، نعمت‌های باطنی پروردگار مهربان عالم هستند
استاد انصاریان افزود: وجود انبیا، ائمه و قرآن مجید، نعمت‌های باطنی پروردگار مهربان عالم هستند. قرآن می‌فرماید: «كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ»(سورۀ بقره، آیۀ 172) از این نعمت‌هایی که به شما عنایت کردم مصرف کنید و شکر بگویید.
معنای شکر حقیقی پروردگار
وی در ادامه دربارۀ معنا و مفهوم شکر، گفت: شکر بدین معنا نیست که بخورید و دست‌هایتان را بلند کنید و بگویید الحمدلله رب العالمین، خداوند درخصوص شکر می‌فرماید: «اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُکراً»(سورۀ سبا، آیۀ 13) عمل کنید برای اینکه شکر من به‌وسیلۀ شما به‌جا آورده شود؛ یعنی نماز، روزه، عبادت و کمک مالی که به مردم مستحق می‌کنید، شکر است. بنابراین شکر یعنی عمل؛ یعنی نیروهایی که از این نعمت‌ها می‌گیرید و در بدنِ شما ذخیره می‌شود را خرج عمل برای من کنید.
استاد اخلاق حوزه‌های علمیه بیان کرد: پروردگار خطاب به انسان می‌فرماید: «اذكُروا نِعمَتِيَ الَّتي أَنعَمتُ عَلَيكُم» این نعمت‌ها را من به شما دادم و برای کسی دیگر نیست؛ «لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَاباً وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ»(سورۀ حج، آیۀ 73) جهانیان جمع شوند و بخواهند مثلاً یک پشه یا یک دانه گندم درست کنند، امکان ندارد بنابراین کنار نعمت‌های من که قرار گرفتید، منعم را هم ببینید؛ هدف منعم از پرداخت نعمت را ببینید، جایگاه هزینه کردن نعمت را هم بدانید.
محقق، مفسر و پژوهشگر علوم قرآنی اظهار کرد: عباد ویژۀ الهی به حضرت حق می‌گفتند: ما را از مصرف کردن نعمت‌هایت ببخش، برای اینکه به اندازۀ ارزش نعمت‌هایت برای تو بندگی نکردیم. این بندگان به داشته‌های محدود و مختصر راضی بودند و شکر خداوند می‌کردند.
همۀ مردم یک بار دیگر با خدا معامله کنند
وی با بیان اینکه نودونه درصد نعمت‌های خداوند به صورت رایگان در اختیار ماست، گفت: اگرچه ما برای گذران امور زندگی نعمت‌های رایگان خداوند را پولی کردیم و چاره‌ای هم نداشتیم، اما لطف، مهربانی، ایثار، سخاوت و گذشت خداوند را نادیده نگیریم. امروز که به دلیل شیوع کرونا در کشور اصناف تعطیل هستند و درآمدها بسیار کاهش یافته، همه مردم یک بار دیگر با خدا معامله کنند و به مستأجرها محبت کنند و کرایه را با چند ماه تأخیر دریافت کنند که اقدامات این چنینی کرامت، ارزش اخلاقی و روحی انسان را اثبات می‌کند.
جایگاه هزینه نعمت‌های خداوند را بشناسیم
استاد انصاریان نسبت به شناخت نعمت‌های خداوند تأکید و تصریح کرد: نعمت‌های خداوند را بشناسیم که همین نعمت‌ها باعث ادامه حیات ماست. نعمت‌های بزرگ مادی و معنوی پروردگار و منعم را ببینیم و جایگاه هزینه این نعمت را بشناسیم.
حضرت علی(ع)، نعمتی که قدر ایشان را نشناختند
مفسر و مترجم نهج‌البلاغه به معرفی نعمت‌های مادی و باطنی خداوند اشاره کرد و گفت: یکی از نعمت‌های خداوند، نعمت مادی است. یکی دیگر از نعمت‌ها، نعمت باطنی است که از جمله این نعمت‌ها امیرالمؤمنین(ع) است. حضرت علی(ع) نیستند تا از وجود ظاهری ایشان استفاده کنیم، اما نهج‌البلاغه که مجموعه‌ای از سخنان گوهربار و راهنمایی‌های حضرت است را در اختیار داریم. حضرت علی(ع) در دورۀ حیات، برای مردمان آن زمان نعمتی بسیار بزرگ و ارزشمند بود گرچه قدر ایشان را نشناختند لذا حضرت فرمودند: «قلب من را مثل نمکِ در آب، آب کردید، از بس به من غصه و رنج دادید».
انتهای پیام/
متن کامل، صوت،عکس و کلیپ های این سخنرانی را - اینجا - ببینید