کلینی و برقی به سندهای معتبر از حضرت صادق و کاظم(علیهماالسلام) روایت کرده‌اند: چون نزدیک غروب آفتاب شود، این دعا را بخوان تا از شرّ هر درنده و گزنده و شرّ شیطان لعین و فرزندانش و شرّ هر صاحب زهری و دزدان و دیوانگی ایمن گردی.
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي يَصِفُ وَلَا يُوصَفُ، وَيَعْلَمُ وَلَا يُعْلَمُ، يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَما تُخْفِي الصُّدُورُ،
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، خدا را ستایش که فرزندی نگرفته و در فرمانروایی شریکی برای او نیست و خدا را ستایش که وصف می‌کند و وصف نمی‌شود و می‌داند و دانسته نمی‌شود، خیانت چشم‌ها و آنچه را سینه‌ها پنهان می‌کنند می‌داند،
أَعُوذُ بِوَجْهِ اللّٰهِ الْكَرِيمِ وَبِاسْمِ اللّٰهِ الْعَظِيمِ مِنْ شَرِّ مَا ذَرَأَ وَبَرَأَ، وَمِنْ شَرِّ مَا تَحْتَ الثَّرَىٰ، وَمِنْ شَرِّ مَا ظَهَرَ وَما بَطَنَ، وَمِنْ شَرِّ مَا كانَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهارِ وَمِنْ شَرِّ أَبِي قِتْرَةَ وَما وَلَدَ، وَمِنْ شَرِّ الرَّسِيسِ، وَمِنْ شَرِّ مَا وَصَفْتُ وَما لَمْ أَصِفْ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِينَ.
پناه می‌برم به ذات خدای کریم و به نام خدای بزرگ، از شرّ آنچه آفرید و پدید آورد و از شرّ آنچه در زمین است و از شرّ آنچه پیدا و پنهان است و از شرّ آنچه در شب و روز است و از شرّ ابلیس و آنچه زاد و از شرّ بیماری پایدار و از شرّ آنچه وصف کردم و وصف نکردم و خدا را ستایش پروردگار جهانیان.
کلینی به سند معتبر از حضرت باقر(علیه‌السلام) روایت کرده: هرکه در صبح این دعا را بخواند، در آن روز
چیزی به او گزندی نزند ان شاء الله تعالی:
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ فِي ذَمَّتِكَ وَجِوَارِكَ، اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ دِينِي وَنَفْسِي وَدُنْيايَ وَآخِرَتِي وَأَهْلِي وَمالِي، وَأَعُوذُ بِكَ يَا عَظِيمُ مِنْ شَرِّ خَلْقِكَ جَمِيعاً، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما يُبْلِسُ بِهِ إِبْلِيسُ وَجُنُودُهُ.
خدایا صبح کردم در حفظ و پناه تو، خدایا به تو می‌سپارم دین و خودم و دنیا و آخرت و خاندان و دارایی‌ام را و به تو پناه می‌آورم ای بزرگ، از شرّ همه آفریدگانت و به تو پناه می‌آورم از شرّ آنچه ابلیس و لشگریانش به وسیله آن سبب ناامیدی از رحمت خدا می‌گردند.