به اندازه چهار رکعت از زوال [ظهر] گذشته تا هنگام نماز ظهر است که به حضرت صادق(علیه‌السلام) منسوب است:
يَا مَنْ لَطُفَ عَنْ إِدْراكِ الْأَوْهامِ، يَا مَنْ كَبُرَ عَنْ مَوْجُودِ الْبَصَرِ، يَا مَنْ تَعَالَىٰ عَنِ الصِّفاتِ كُلِّها، يَا مَنْ جَلَّ عَنْ مَعانِي اللُّطْفِ، وَلَطُفَ عَنْ مَعانِي الْجَلالِ، أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ وَضِياءِ كِبْرِيائِكَ، وَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ عَظَمَتِكَ الْعافِيَةَ مِنْ نارِكَ، وَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.
ای که از ادراک پندارها ظریف است، ای که بزرگ‌تر از یافته‌های دیده است، ای که از همه صفات برتر است، ای که والاتر از معانی لطف و لطیف‌تر از معانی شکوه است، از تو می‌خواهم به نور ذاتت و تابش کبریایت و از تو می‌خواهم به حقّ عظمتت، سلامت از دوزخت را و از تو می‌خواهم به حق جعفر بن محمّد بر تو و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم، این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.