نیز از آن حضرت [امام صادق (علیه‌السلام)] روایت شده حضرت آدم به خدا از حدیث نفس شکایت کرد، جبرئیل نازل شد و گفت بگو:
لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ.
هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ].
آدم این ذکر را گفت و حدیث نفس از او برطرف شد، آنگاه حضرت فرمود: این است اصلِ «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ».
از حضرت باقر(علیه‌السلام) روایت شده: مردی به محضر رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمد و به آن حضرت از وسوسه و حدیث نفس و قرضی که بر او گران آمده بود و نیز از تهیدستی شکایت کرد، حضرت به او فرمود بگو:
تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَايَمُوتُ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَ لِيٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَكَبِّرْهُ تَكْبِيراً.
توکل کردم بر زنده‌ای که نمی‌میرد و ستایش خدای را که فرزندی نگرفته و در فرمانروایی شریکی برایش نبوده است و برای او سرپرستی نیست از روی خواری و او را بزرگ شمار بزرگ‌شمردنی شایسته.
سپس فرمود: این دعا را به کرّات بگو، چندی نگذشت که آن مرد خدمت حضرت آمد و گفت: یا رسول الله، خدا وسوسه‌ی مرا از بین برد و قرضم را ادا کرد و از تهیدستی به توانگری رساند.
و همچنین روایت شده: هنگامی که در سینه‌ات شکی پیدا شد، برای دفع وسوسه شیطان بگو:
﴿هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْباطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴾
اول و آخر و ظاهر و باطن [تنها] اوست و او به همه‌چیز داناست.
و نیز از حضرت صادق(علیه‌السلام) برای دفع وسوسه شیطان روایت شده: بر سینه خود دست بکش و بگو:
بِسْمِ اللّٰه وَبِاللّٰه، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰه، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰه الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ . اللّٰهُمَّ امْسَحْ عَنِّي مَا أَحْذَرُ.
بنام خدا و به خدا، محمّد (ص) رسول خداست و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ، خدایا آنچه را از آن می‌ترسم از من پاک گردان.
پس بر شکم خود دست می‌کشی و سه مرتبه می‌گویی، که ان‌شاء‌الله برطرف خواهد شد.
و همچنین برای دفع وسوسه این امور سودمند است: شستن سر با سدر و مسواک کردن و انار خوردن و آب نیسان آشامیدن و پنجشنبه اول و آخر و چهارشنبه میان هر ماه روزه گرفتن و نیز گفتن:
أَعُوذُ بِاللّٰهِ الْقَوِيِّ مِنَ الشَّيْطانِ الْغَوِيِّ، وَأَعُوذُ بِمُحَمَّدٍ الرَّضِيِّ مِنْ شَرِّ مَا قُدِّرَ وَقُضِيَ، وَأَعُوذُ بِإِلٰهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ.
پناه می‌برم به خدای نیرومند، از شیطان گمراه و پناه می‌برم به محمّد پسندیده از شرّ آنچه مقدّر شده و قضا بر آن رفته و پناه می‌برم به معبود آدمیان از شرّ همه جن و انس.