برای گشایش کار بسته، ابتدای سوره
«إِنّٰا فَتَحْنٰا تا
مُسْتَقِیماً» و نیز سوره
«إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اللّٰهِ» و نیز این آیات را بنویسند:
﴿وَ مِنْ آيٰاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوٰاجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْهٰا وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَآيٰاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ﴾،
﴿اُدْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبٰابَ فَإِذٰا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غٰالِبُونَ﴾،
﴿فَفَتَحْنٰا أَبْوٰابَ السَّمٰاءِ بِمٰاءٍ مُنْهَمِرٍ وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْمٰاءُ عَلىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ﴾،
﴿رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسٰانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي﴾،
﴿وَ تَرَكْنٰا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنٰاهُمْ جَمْعاً﴾ كذلك حَلَلْتُ فُلانَ بْنِ فُلانٍ عَنْ بِنْتِ فُلانَةٍ
﴿لَقَدْ جٰاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مٰا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ، فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ﴾
«و از دیگر نشانه‌های [قدرت و ربوبیت] او این است که برای شما از جنس خودتان همسرانی آفرید تا در کنارشان آرامش یابید، و در بین شما [درحالی‌که پیش از ازدواج با یکدیگر بیگانه بودید] محبت و مهرورزی قرار داد، یقیناً در این [کارِ شگفت‌انگیز] نشانه‌هایی است برای مردمی که اهل اندیشه‌اند»، «از این دروازه به آنان یورش برید! چون به آن‌جا درآیید یقیناً پیروزید»، «[به دنبال نفرینش] درهای آسمان را با آبی سیل‌آسا و ریزان گشودیم و چشمه‌های زمین را جوشاندیم، در نتیجه آبِ [آسمان و زمین] بر پایۀ کاری که مقدّر شده بود به هم پیوستند»، «[موسی] گفت: پروردگارا! سینه‌ام را [برای تحمّل وظیفۀ سنگین] گشاده گردان! و کارم را برایم آسان ساز! و گِره از زبانم بگشای! تا سخنم را بفهمند»، «در آن روز آنان را رها می‌کنیم که موج‌وار درهم در آمیزند؛ آن‌گاه در صور می‌دمند، پس همۀ آنان را جمع می‌کنیم؛ جمعی بسیار گسترده»، این‌چنین گشودم فلان پسر فلان را، از دختر فلان، «یقیناً پیامبری از جنس خودتان به‌سویتان آمد که آنچه از رنج‌ها و ناملایمات به شما می‌رسد بر او سخت است، اشتیاق شدیدی به [هدایت] شما دارد و به مؤمنان بسیار مهرورز و مهربان است؛ پس اگر منافقان [از حق] روی گرداندند، بگو: خداوند مرا [در همۀ امور] بس است، هیچ معبودی جز او نیست، فقط بر او توکل کردم و او پروردگار عرش بزرگ است».
سپس این نوشته را همراه او کرده، بر او بیاویزند.
همچنین در «طلب الأئمّه» دعایی از حضرت موسیبنجعفر(علیه‌السلام) نقل‌شده؛ که تعلیم اسحاق صحّاف فرمود، چون طولانی بود از ذکرش صرف‌نظر کردیم.